Nieuw-Zeeland.

Op ontdekkingstocht vandaag over State Highway 60, ook wel Takaka Hill Road genoemd, de enige weg die van Richmond helemaal naar Golden Bay gaat, richting het meest noordwestelijke punt van Nieuw-Zeelands Zuidereiland. Dunbevolkt en afgelegen is de baai een rustplek voor migrerende walvissen en dolfijnen. De 32 km lange smalle zandschoorwal met de toepasselijke naam Farewell Spit (waar je het land vaarwel zegt en in de zee valt), die de baai afschermt van de ruige Tasman Zee, is een paradijs voor trekvogels en een belangrijk vogelreservaat. Golden Bay, een favoriete vakantiebestemming voor wie van een uitzonderlijke natuur houdt en graag de grootste zeevissen wil spotten of bijzondere kustvogels wil zien. Voor ons geen walvissen of vogels, wij gaan heel relaxed op uitstap langs enkele leuke stops in de Golden Bay regio.

Één van de beste manieren om meer van Nelson en omstreken te zien, is de auto aan de kant zetten en de fiets nemen. Combineer dat fietsen met alles wat ‘great’ is in dit stukje Nieuw-Zeeland – van glooiend groene heuvels tot verlaten kustbaaien en historische plattelandsdorpjes – en mix dat alles met de smaak van lekker eten en een glaasje wijn of bier. Dan heb je The Great Taste Trail. De fietsroute, een lus van Nelson naar Kaiteriteri naar Nelson, over een totale afstand van 226 km kan in grote of kleine, meerdaagse of eendaagse ritten verdeeld worden met deze zekerheid: het is een echte Great Trail!

Het hoofd in de bergen, de voeten in de zee, dat is Nelson in het verre noorden van het Zuidereiland: aan 3 kanten omringd door de heuvels en de bergen van de Tasman Mountains, aan 1 kant begrensd door de Tasman Bay. Die beschermde ligging zorgt niet alleen voor fantastisch weer – het is niet voor niks dat Nelson de bijnaam 'Sunny Nelson' kreeg – maar ook voor fantastische landschappen. Minder toeristisch dan de kustplaatsjes in het oosten of het westen, is het gezellige Nelson de ideale basis voor heel wat outdooractiviteiten. Stranden, bergen, meren, natuurparken, wijngaarden, kunstgaleries, fietstochten, wandeltochten … er is veel te doen in en rond deze kleine stad wat van Nelson een perfecte vakantiebestemming maakt. Absoluut mijn favoriet op het Zuidereiland.   

De Marlborough Sounds ontdekken vanop het dek van een rondvaartboot is, vanuit Picton, een klassieker. De ongekende pareltjes van de Sounds te voet verkennen vanaf een wandelpad op één van de vele tracks is een andere mogelijkheid. Wij doen het allemaal nog eens mooi over, niet per boot, niet te voet, maar met de auto via de schilderachtige Queen Charlotte Drive, helemaal van Picton over Havelock naar Nelson.

Geplakt tussen de zee en de bergen, het kleine Picton is zoveel meer dan enkel een plaats op het Zuidereiland waar de ferry’s aankomen en vertrekken. Dit charmante havenstadje vormt het middelpunt van de paradijselijke Marlborough Sounds, is populair als start van schitterende wandelingen en neemt je mee op avontuurlijke cruises over de onverwacht mooie Queen Charlotte Sound. Een niet te missen aanrader! Doe dus zoals wij en zet een paar dagen Picton op je vakantielijstje als je op het Zuidereiland rondtrekt.  

Van de oceaanstranden in de Bay of Plenty over Te Puke en de fruitplantages naar de beboste heuvels, de hete modderpoelen, de stinkende zwaveldampen en stoom spuwende geisers rond Rotorua – langs de schoonheid van Lake Taupo en het groene landschap van het Kaimanawa Forest Park naar de dorre vlakten van Tongariro en de dorpjes aan de Kapiti Coast – van de ferry in de hoofdstad Wellington over Cook Strait naar het kleine haventje van Picton … of kortweg van het Noordereiland naar het Zuidereiland en dat is in Nieuw-Zeeland een hele onderneming!

Wakker geworden van een concert van onbekende melodietjes, fluitende onbekende vogeltjes in weelderige onbekende bloemenstruiken … een fijn begin van een ‘gewoon’ Nieuw-Zeelands weekend. Van boodschappen doen en een marktje bezoeken naar luieren in de zon en wandelen op het witte zandstrand, daar kan ik wel aan wennen!

Of simpel gezegd: hallo, Nieuw-Zeeland, hier ben ik weer, alive and kicking na 3 – niet altijd even leuke – coronajaren waarin contact met de andere kant van de wereld beperkt bleef tot videobellen en je elkaar voornamelijk in kamerjas en pyjama zag, aan het ontbijt of de avondthee. Wat op 7 januari 2020 eindigde met een ‘tot ziens’, krijgt eindelijk een vervolg en via een paar tussenstops vlieg ik opnieuw de halve aardbol rond naar Aotearoa of dat prachtige 'land van de lange, witte wolk' zoals de Maori het zo mooi zeggen.

Amper te geloven maar dit is ineens de laatste dag van een 5 weken durende vakantie. Straks terug het vliegtuig op richting België. Valiezen weer inpakken en natuurlijk met veel meer bagage terug dan op de heenreis. Gelukkig is er toch voldoende plaats voor alle souvenirtjes en geschenkjes en zit het gewicht nog net onder wat toegelaten is.

Een lekker lome sightseeing tour vandaag langs de westkust van de Firth of Thames. Zonder duidelijk plan, zonder duidelijk doel, gewoon rijden langs het water en stoppen waar het mooi is. Het weer zit niet echt mee. Het is koud en erg winderig maar dat kan snel veranderen in dit land - al meegemaakt. Warm jasje mee, water en snacks mee, Croky mee en vertrekken naar de eerste stopplaats Miranda (waar we een tijdje geleden kust- en watervogels gingen spotten).

Terug naar het stadje waar het eeuwig naar zwavel ruikt (of stinkt), Rotorua. Een paar weken geleden, op weg naar Whakarewarewa, wel langs het centrum gepasseerd maar te weinig tijd gehad voor een echt bezoek. Ook al zegt de 'Nieuw-Zeeland reisgids' dat het centrum van Rotorua ' ... is geen bezoek waard', toch zijn er genoeg bezienswaardigheden om een dagvullend programma op te stellen.

Een van de grootste bewoonde eilanden in de 'Hauraki Gulf' is Waiheke Island. Een ideale bestemming op een zomerse vakantiedag. Weer lekker vroeg naar de ferry terminal in Auckland voor de 40 min durende overzet naar Waiheke. Combi-tickets geboekt bij Fullers - overzet in combinatie met de Waiheke Island Explorer Hop-on Hop-off bus met gids want er is heel veel te ontdekken op het eiland.

Zo genoten van de 2-daagse fietstocht van alweer 4 weken geleden (The Twin Coast Cycle Trail) - daarom gezocht naar nog een fietsroute, die de moeite waard is, in 1 dag kan gereden worden en een moeilijkheidsgraad heeft van hoogstens 2. De 67 km lange Te Awa Cycleway lijkt ideaal.

Nieuw-Zeeland bezoeken en geen kiwi zien, kan uiteraard niet. Er is de Kiwi (met hoofdletter) als in 'inwoner van Nieuw-Zeeland', er is de kiwi als in 'fruit' en er is natuurlijk ook de kiwi als in 'vogel'. Alleen is deze laatste uiterst zeldzaam en dus beschermd, komt enkel in Nieuw-Zeeland voor, kan niet vliegen en leeft 's nachts. De kans om er eentje tegen te komen is dus bijzonder klein.

Happy New Year! Hier wordt al 2020 geschreven terwijl Vlaanderen de laatste uurtjes van 2019 verwerkt. Hier het eerste ontbijt van het nieuwe jaar - aan de andere kant van de wereld de eerste nieuwjaarsbrieven. Het is en blijft een merkwaardig gevoel!

Toch even moeten zoeken om een stadje te vinden dat én aan de kust ligt én nog vuurwerk geeft op het strand op oudejaarsavond. Omwille van de problemen, de overlast en de rellen op sommige plaatsen aan de kust de afgelopen jaren, is heel wat strandvuurwerk afgeschaft of vervangen door lichtshows. Maar het kuststadje Tauranga in de Bay of Plenty houdt nog vast aan de jaarlijkse traditie van vuurwerk, wel met start om 21u30 om het familievriendelijk te houden en aan de waterpromenade.

Ook dat is op bezoek in Nieuw-Zeeland. Naast een druk programma, zijn er ook gewone, simpele thuisblijfdagen.

De ene dag naar de landvogels, de andere dag naar de kustvogels en dus weer terug naar de Baai van Thames. Op amper een half uur rijden van Te Kauwhata, ligt een compleet ander landschap, gevormd meer dan 10.000 jaar geleden door de modder die achterbleef na de getijden van de zee en de afzetting van schelpen. Hierdoor ontstonden heel aparte strandbanken op de kusten voor Miranda.