Dichtbij.

 

We can’t really appreciate home until we leave it.

(unknown)


Van Schellebelle naar Schoonaarde: een stationsstapper langs meersen en broeken.

Een ijzige decemberochtend, dikke jas en warme sjaal en wollen sokken aan, thermosje koffie mee en klaar voor een wandeling uit de lijst van ‘stationsstappers’, ideaal voor wie geen auto heeft of niet kan rijden (zoals ik) of gewoon iets milieuvriendelijker en route wil. Ik moet er eerlijkheidshalve bij zeggen dat de auto en niet de trein ons naar het beginpunt van de staptocht brengt maar dat is een klein detail. Het wandelen doen we zelf, heel duurzaam en groen en vooral heel nat. Ons avontuur op weg van het ene station naar het andere, van Schellebelle naar Schoonaarde, brengt ons langs 25 km van schone Oost-Vlaamse natuur! Met dank aan 33 knooppunten.

Lees meer »

De Hoge Kempen: paarden, kamperen, lezen, wandelen.

Zeg ik een tijdje geleden nog “ik wil graag eens in het natuurgebied Hoge Kempen gaan wandelen” en kijk, een paar dagen later wordt mijn wensdenken verhoord. Op een vroege doordeweekse woensdagmorgen sta ik, gepakt en gezakt, klaar voor vertrek in het gezelschap van een caravan, een paardentrailer (met paard), een hond, een dochter en een kleindochter. De stoet trekt richting de (niet zo stille) Limburgse Kempen voor een gedenkwaardige en voor-eeuwig-in-ons-geheugen-zittende 4-daagse internationale jumping.

Lees meer »

De Moervaartvallei: een grensoverschrijdende wandeling.

Een zachte lentedag, eind april. De lucht een onbestemd soort grijsblauw. Afspraak met de kleindochter voor een wandeltocht langs bossen, kreken en kanaaltjes in onze eigen mooie Waaslandomgeving. Ooit een bosrijk gebied met moerassige grond tussen slikken en schorren. Weinig bevolkt, geen steden. Nu niet meer zo bosrijk, drukbevolkte steden, kleine en grote bedrijven maar daartussen nog steeds heerlijke plekken pure natuur waar een mens in alle rust kan genieten.

Lees meer »

Hoe moeilijk is dat nu, een blog schrijven?

Precies 2 jaar geleden (mijn laatste werkdag was 28 juni 2019) ben ook ik begonnen met blogs te schrijven. Dan pas, inderdaad! Na een druk ‘werkend’ leven met een druk ‘groot’ gezin, was er eindelijk tijd voor andere, nieuwe belevenissen en vooral tijd om te reizen en te schrijven, mijn grote hobby’s. Dat reizen is al behoorlijk gelukt, al heeft de coronacrisis in 2020 een dikke streep gezet door een aantal van mijn plannen. Geen reis naar Slowakije, geen citytrip Rome en de wandeltocht naar Compostela waar ik zo naar uitkeek, is weer uitgesteld naar ergens in 2022. Ondanks die tegenvallers, bleven er genoeg onderwerpen en bestemmingen over voor heel wat blogs.

Lees meer »

Dinant: ronddolen in versterkte burchten en sprookjeskastelen.

Na de prettige mini-vakantie in Bouillon, gaat het richting Dinant. Neem zeker niet de snelweg maar ga binnendoor voor de mooiste route in een glooiend landschap. Weidse vergezichten, groene weiden en bos wisselen elkaar af. Langs de kronkelende weg liggen kleine dorpjes met leuke namen als Croix Blanche – soms met amper een tiental inwoners en, typisch voor deze streek, ook veel leegstand en vervallen gebouwen.

Lees meer »

Bouillon: op zoek naar Godfried en zijn heldhaftige ridders.

Wat heb ik hier naar uitgekeken! Op dringend verzoek van de kleinzoon - want ‘we moeten oma eens meenemen’ - plannen we een paar dagen weg, richting Bouillon in de Ardennen met de mobiliboom (leuker woord toch dan mobilhome). Quality time met mijn kleine bubbel en natuurlijk coronaproof met mondkapjes en desinfecterende handengel en alcoholspray, want dat hoort tegenwoordig tot onze standaard uitrusting.

Lees meer »

Het geluid van de lente langs de Molsbroek-Buylaers wandelroute.

Het gaat snel, de tijd. Het lijkt pas gisteren, de uitgestelde eindejaarsfeestjes, de digitale nieuwjaarswensen en intussen al meer dan een jaar in de ban van corona - het laat zijn sporen na. Dus daarom extra dankbaar voor het vroege lenteweer en de warme zon die een mens naar buiten lokt. Deze keer gaat het richting Lokeren waar 2 natuurgebieden, vlakbij het centrum, vragen om ontdekt te worden. Het Molsbroek, de Buylaersmeersen en een deel van het Verloren Bos zijn unieke stukjes natuur in het Waasland.

Lees meer »

En toen bleven we 79 dagen in ons kot.

Dit was ik in eerste instantie niet van plan, een blog over mijn thuiszitperiode tijdens de coronalockdown. Maar ik doe het dus toch. Gewoon om deze uitzonderlijke en (vaak) absurde periode niet te vergeten en om vast te houden wat deze periode mij geleerd heeft.

Lees meer »

|| Volg Ticket To Travel ook op Instagram.