Mijn favoriete uitwaaiplek: de zee, het zand en het strand van de Belgische kust.

Gepubliceerd op 19 maart 2024 om 13:37

Op amper een uur rijden van mijn achterdeur ligt een heel bijzondere plek. Ik word er altijd instant blij, ik wil er altijd naartoe en er valt altijd wat te ontdekken. De Belgische Kust met zijn zee (niet altijd blauw, veel vaker grijs), zijn zandstrand en zijn duinen, is mijn perfecte ‘weg van huis’- bestemming. Die lange strook van 67 km van De Panne tot Knokke-Heist staat voor alleen maar genieten en is synoniem voor dat heerlijke vakantiegevoel dat mij overspoelt van zodra ik de zeewind voel en de golven zie. Die omgeving doet wat met een mens.

 

Zee

Ik wil alleen zijn met de zee,

ik wil alleen zijn met het strand,

ik wil mijn ziel wat laten varen,

niet mijn lijf en mijn verstand.

 

Ik wil gewoon een beetje dromen

rond de dingen die ik voel

en de zee, ik weet het zeker,

dat ze weet wat ik bedoel.

 

Ik wil alleen zijn met de golven,

'k wil alleen zijn met de lucht,

ik wil luist'ren naar mijn adem,

ik wil luisteren naar mijn zucht.

 

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,

daarna zal ik verder gaan

en de zee, ik weet het zeker,

zal mijn zwijgen wel verstaan.

(Toon Hermans)

Wat is dat toch met de zee?

Een eenvoudige foto van enkel lucht en water en zand en toch is het net de pure eenvoud van die 3 elementen die ons doet dromen. Uren naar die onwaarschijnlijk uitgestrekte watermassa kijken, gaat nooit vervelen. Golven die eindeloos over het strand rollen, geen begin, geen einde. In de verre verte een lijn, geen idee waar het water eindigt en de lucht begint. Hypnotiserend, tijd vergetend, emoties en het ervaren van een vrijheid die diep en overweldigend is.

Heel erg bewust van je eigen kleine ‘ik’ en tegelijkertijd de sensatie van iets groots. Opnieuw een klein kind dat van de duinen wil rollen maar, net hier aan de kust, weer erg bewust van de merkwaardige sprongen van het leven.

Goed voor de mentale gezondheid ook, die zeelucht. En goed voor onze longen, daar zorgen de algen voor die in de lucht terechtkomen. Hier wordt je gelukkiger, blijer en slaap je beter! Geen wonder dat een mens geraakt wordt door de zee want veel kans dat onze voorouders kustbewoners waren. Het Oudgermaanse woord ‘flauma’, dat vloed of stroming betekent, staat immers aan de basis van ons woord ‘Vlaams’.  

 

Wat valt er te ontdekken?

Elke kustgemeente en elke badplaats heeft zijn eigenheid en verborgen plekjes en soms is het moeilijk te kiezen tussen mooie natuurgebieden of levendige en eigentijdse cultuur, sportieve activiteiten of gewoon lekker gaan eten.

* In Koksijde is de Hoge Blekker, met zijn 33 m de hoogste duin aan de Kust, zeker een bezienswaardigheid. In het natuurgebied zelf is het heerlijk wandelen langs het schelpenpad. Ook het Duingebied ‘Ter Yde’ is een ideale plek om alle drukte te vergeten te midden van duinen, grasland, bos en wilde paarden. Liefhebbers van surrealistische kunst vinden zeker inspiratie in het Museum ‘Paul Delvaux’. Zijn schilderijen, tekeningen en etsen worden hier tentoongesteld. Nog meer cultuur brengt het ’Abdijmuseum Ten Duinen’ en de bijhorende archeologische site. Zin in actie? Je kan een golfballetje slaan op het golfterrein van ‘Golf Ter Hille’ en de honger kan gestild worden met verse garnaaltjes, gevangen door de garnaalvissers te paard, die nog altijd op het strand te vinden zijn.

 

* Bredene, het kleine badplaatsje uit mijn jeugd, dat jarenlang de vaste vakantiebestemming was. Geen dijk vol winkelende toeristen, zalige duinen en altijd zonnig en warm (fantasie of werkelijkheid, vraag ik mij nu af). Uitwaaien is hier een echte dagactiviteit want van de duinen gaat het mooi over op het strand. Een lange zandweg helemaal tot in Oostende. Surfen, zeilen, raften … watersporters moeten naar de ‘Twins Club’, uniek gelegen tussen de duinen en het strand. Een bijzondere plek in Bredene is het visserskapelletje van ‘Onze- Lieve-Vrouw-Ter-Duinen’. Dit bedevaartsoord voor vissers en zeelui laat door kaartjes en foto’s een beeld zien van ‘de zee die geeft maar ook neemt’.  

 

* Het gezellige Blankenberge is heel lang de zondag/kustdaguitstap geweest. Prettige herinneringen aan dat stadje met zijn indrukwekkende pier, zijn houten staketsels en zijn exotisch aandoende Paravang. Het centrum met zijn belle-époquehuizen is zeker een bezoekje waard. Relaxen en lekker loungen met zicht op zee kan in de vele strandbars die je langs de Blankenbergse kust vindt. Voor rust en stilte moet je naar het natuurgebied de ‘Uitkerkse Polder’. Kijkhutten en een uitkijktoren zorgen voor een ongestoord zicht op trekvogels en weidevogels. Vervelen is hier niet aan de orde! 

 

Waarom we telkens terugkomen?

Lente, zomer, herfst of winter, de zee trekt altijd. En daar zijn veel redenen voor:

 eindelijk boven op een duin en dan die eerste blik op het strand en het water, onbetaalbaar

 het luie slenteren langs de waterkant, voeten net wel of net niet nat

 zand tussen de tenen en haren die plakken van de zilte zeewind

 de golven die maar blijven komen

 de lucht die anders ruikt, de geluiden die anders klinken

 witte zeilbootjes in de verte op het water

 schelpen zoeken en geen zakje meehebben om ze in te bewaren

 zandkastelen en kasteelgrachten vol zeewater

 de zoete vanillegeur van wafels en pannenkoeken die om elke hoek komt aangewaaid

 en helemaal uitgewaaid met een helder hoofd terug naar huis

 

Daarom komen we telkens weer terug, voor de nostalgie en voor 10 goeie redenen. Want de zee, dat is eindeloze muziek, het mooiste lied, het beste symfonisch orkest.

 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.