Op een onbewoond eiland loopt niemand voor je neus … op een onbewoond eiland daar zou ik willen zijn … het Nederlandse kinderkoor ‘Kinderen voor Kinderen’ fantaseerde er jaren geleden over in een lied en ook voor mij was een nacht kamperen op een onbewoond eiland de vervulling van een bucketlist dingetje. Kilometers verwijderd van het vasteland, geen steden of dorpen, geen huizen en geen straten, geen andere bewoners dan de vogels in de lucht en de schapen op de groene heuvels. In The Bay of Islands op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland ligt zo’n eiland: Urupukapuka. De naam alleen laat je al dromen …
HET VERHAAL VAN EEN ONBEWOOND EILAND
Urupukapuka Island of ‘het eiland met de vele pukas’ is een zeldzame schoonheid van 208 hectare op 15 km van de kust van Paihia. Niet alleen wandel je op het eiland door een rijke natuur, je krijgt ook nog eens een rijke historische geschiedenis voorgeschoteld. Het fantastische landschap is een archeologisch openluchtmuseum met maar liefst 73 sites die sporen bevatten van vroege Maori bewoning.
Rond de jaren 1400 zien we de Ngare Raumati, een van de oudste Maori stammen in de Bay of Islands, een levendige gemeenschap stichtten op Urupukapuka. Andere stammen volgden, tot in de jaren 1800 het eiland werd overgenomen (of bezet? of veroverd?) door de rivaliserende Ngapuhi.
Wat Maori bewoners achterlieten, kunnen we op een archeologische wandeltocht over het eiland nog steeds bewonderen. Het is een verhaal van landbouw en visvangst, van tuinen en voorraadkuilen en versterkte dorpen.
De eerste Europeanen op Urupukapuka waren walvisvaarders, gevolgd door schapenboeren rond 1840. Vreedzame handeltjes tussen Maori stamhoofden en kolonisten werden al vroeg opgezet en dat simpele ‘zaken doen’ evolueerde eind de 19e eeuw in de verhuur (enkel verhuur of verdoken verkoop?) van gronden aan de boerenfamilies waarbij inheems bos gekapt werd om plaats te maken voor landbouw- en veeteelt.
Ook toen begin 20e eeuw meer Europeanen op het eiland arriveerden, bleef Urupukapuka grotendeels in het bezit van Maori stammen, al gaat het verhaal rond over een Engelse kapitein die een deel van het eiland kocht voor de schamele som van 45 pond.
In 1927 kreeg Otehei Bay, de grootste en best bereikbare baai op het eiland, het bezoek van Zane Grey, een Amerikaanse auteur van westernverhalen. Hij vestigde er zijn Zane Grey Sporting Club, synoniem voor sportvissen en diepzeevissen voor rijke avonturiers. De overgebleven gebouwen van het visresort van Zane Grey werden opgeknapt en kregen een 2de leven als Otehei Bay Café met lodges voor het personeel.
De overheid kocht Urupukapuka in 1970 en sinds 1979 is het eiland een recreatief natuurreservaat waar alle archeologische opgravingen beschermd zijn door de Historic Places Trust.
Niet verloren, niet verdwenen, de herinneringen aan de vroegere bewoners van het eiland bepalen voor altijd het uitzicht op Otehei Bay: de vergane Maori pā, de oude wolschuur met dank aan de kolonisten, het boothuis en de lodges als aandenken aan Zane Grey.
En dit onbewoonde eiland, waar ontelbare websites in superlatieven over vertellen, wordt de volgende 2 dagen onze ‘terug naar de natuur’-verblijfplek.
Urupukapuka Island in the Bay of Islands. Photo / Explore Group
HET VERHAAL VAN DE START VAN ONS AVONTUUR
Auto ingeladen met tentjes en kampeerspullen en rugzakken en koffers en wij onderweg, richting het noorden, over State Highway 1. Heel wat bekende namen passeren langs het autoraam, souvenirs aan vroegere ritjes. We stoppen voor de lunch in Warkworth, een gezellig stadje gelegen aan de Mahurangi rivier en genieten van pittoreske zichten op de Hauraki Gulf, de Mahurangi Peninsula en de Dome Valley.
Wegwijzers als Sheepworld, Eutopia Café, Whangarei Falls, Glowworm Caves en Hundertwasser’s Kawakawa toveren weer een smile op ons gezicht . Herkenbare plekken (**), een fijn gevoel!
Na een rit van 370 km belanden we, na 5 jaar, in Paihia. Het is een prettig weerzien met dit stadje aan de Bay of Islands en net als 5 jaar geleden is Paihia opnieuw gehuld in nevelslierten bekroond met een dreigende ‘hier zit regen in’-wolkenlucht.
Voorlopig is het droog en kunnen we zonder nat pak de koffers uitladen en inchecken in onze backpackers lodge (Centabay Lodge) – niet gekozen omdat we ons weer 18 willen voelen, wel om 3 goeie redenen nl. de locatie vlakbij de ferryterminal, de prijs en de parking. Leuk terras, ruime kamer, keukentje en badkamer inbegrepen, rustige sfeer. Al veranderde dat snel met de komst van een bus ‘echte’ backpackers!
Op het programma de rest van de dag: een rondje door de stad, langs de wharf met zicht op de baai, ontbijtspullen kopen in de 4square en (traditie in Paihia) naar Jimmy Jack’s Rib Shack voor de onvergetelijke fish & chips.
Een onderbroken nachtrust met achtergrondmuziek van lachende en pratende jonge vakantiegangers (worden we toch een dagje ouder??) en klaar voor het grote kampeeravontuur. De auto mag langparkeren bij het Bay of Island Campervan Park (reserveren!) en wij vertrekken naar pier 7 waar de Explore shuttleferry naar Urupukapuka op ons wacht.
Warkworth
HET VERHAAL VAN EEN WILDE FERRYTOCHT
Een lucht vol regen, een melkgrijze woelige zee, een stevige wind en een lachende opmerking van de skipper: jullie gaan toch niet kamperen in dit weer? Tuurlijk wel - met een klein hartje en een stuk minder stoer! En wat raad je? De 45 minuten durende overvaart naar Otehei Bay op Urupukapuka vergeten we letterlijk nooit meer!
Tot Russell (de eerste stop van de ferry) valt het wel mee. Tussen de eilandjes en de rotsformaties door is het echter chaos alom! Een rollende en stampende, op- en neergaande boot die golven als hoge muren van water trotseert. Het is een complete nachtmerrie. Zeezieke lijkbleke passagiers en een vrolijke bemanning want voor hen is ‘storm op zee’ gewoon onderdeel van de job. Voor ons is dit overleven en zelfs mijn evenwichtsorganen zijn van slag waardoor ik, als een dronken matroos, duizelig sta te wiebelen op de lange aanlegsteiger van Otehei Bay.
Positief nieuws: het is eindelijk droog en de lucht klaart op. Meer hebben we niet nodig om goedgezind op zoek te gaan naar Cable Bay Campsite, ons kampeeradres voor 1 nacht.
Otehei Bay / Bay of Islands stock photo
Cable Bay / Bay of Islands stock photo
HET VERHAAL VAN 2 KLEINE TENTJES …
Vanaf Otehei Bay is het ongeveer een half uur stappen naar het zuidelijke punt van het eiland, naar de kleine Cable Bay, verstopt achter een hoge heuvelrug. Ondanks de wind en de voorbijsnellende grijze wolken hebben we al meteen een wauw-gevoel. Zover onze verrekijkertjes reiken, zien we gras en groen en lage struiken en schapen en turquoise water en bootjes. In de verte duikt de vage omtrek op van kleine en grote eilanden.
Het bordje 'track' leidt ons over een beekje en door een veepoortje naar een modderpaadje, een steile klim de hoogte in, heuvels op en heuvels af tot we beneden tussen het groen een glimp opvangen van witte golven en een smal zandstrand. Een picknicktafel, een open douchehokje, een toilet, 2 familietenten, een paar bootjes op het water, een paar nieuwsgierige schapen …
Plak hier een zon en blauwe lucht op en je kijkt naar een ongelooflijk mooi paradijsje!
En dan wacht ons een nieuwe uitdaging: het opzetten van onze 2 tentjes door 2 dames met weinig of geen ervaring in dit soort praktische toestanden! Toch doen we het in 1 keer goed, ondanks de wind die hier, vlakbij het strand, nog behoorlijk waait! Het mini-interieur georganiseerd krijgen is een ander paar mouwen. Maar ook dat lukt wonderwel en in geen tijd staan we klaar met rugzak, snacks en water voor een ontdekkingstocht langs gele en oranje en rode wandelroutes.
Gezien de herfstige zomerdag en het handjevol eilandbezoekers lijkt het ons verstandig om eerst langs het Otehei Bay Café (het enige op Urupukapuka) te gaan om avondeten en ontbijt te reserveren. Blijkt de keuken maar open te zijn tot 17.30 uur en een ontbijtservice is er niet. Dat houden we even in ons achterhoofd als we aan de wandelingen beginnen.
… EN HET VERHAAL VAN 2 WANDELDAMES
Soms uit de wind, soms tegen de wind in maar de wisselende landschappen, de wandelpaden die over het eiland slingeren en de spectaculaire uitzichten laten ons het slechte weer vergeten. Schapen, verstrooid als witte bolletjes wol over weilanden in de diepte, mosgroene pohutukawabomen, manukastruiken met frêle witte bloemetjes, een bosje late gele brem, karamūstruiken met een overvloed aan oranje besjes waar bellbird en tui verzot op zijn en ervan eten tot ze dronken rond waggelen, een geheimzinnige tunnel gevormd door merkwaardige boomstammen bedekt met een dikke laag zwarte schimmel en een groepje fluitende vogels die zich gewillig laten bekijken … zandpaadjes en grasweggetjes, adembenemende zeezichten, verborgen baaien met dobberende zeilboten, verlaten stranden met dotterel en oystercatcher die een lekker hapje zoeken …
Elke stap is een fotomomentje! Elke stap zorgt voor een klein gelukske! Dat ontspannen wandelen in een perfecte combinatie met genieten van de schoonheid van de natuur, het is alles en nog veel meer!
Ik wil hier eeuwig blijven lopen maar de tijd gaat snel, de knorrende maag laat zich niet negeren en we dalen af naar Otehei Bay voor een simpele maar ruime portie ‘burger and fries’. Amper begonnen aan de cappuccino of een verdieping hoger worden de hemelsluizen opengedraaid, alsof de zondvloed aan een herhaling begint. We wachten en wachten tot de stoelen op de tafels worden gezet en de schoonmaakploeg aan zijn avondritueel begint. Om 17.30 uur gaat Otehei Bay Café onherroepelijk dicht en waait de hevige wind ons in 1 ruk terug naar de camping terwijl de regen ons een niet-deugddoende douche bezorgt.
Wie wel geniet van de overvloed aan water zijn de meeuwen die een samenkomst organiseren aan een grote waterplas.
Gelukkig staan onze tentjes nog overeind! De natte spullen gaan uit, de warme pyjama gaat aan en belachelijk vroeg kruipen we de donzig zachte slaapzak in en lezen tot het donker wordt op het ritme van de regenbeat.
In de loop van de nacht zwakt de storm af en drijft voorbij. Onze ergste nachtmerrie – met tent en al in zee spoelen of ’s ochtends wakker worden in een vijverplas – is geen werkelijkheid geworden! We worden wel gewekt door een blatende schapenfamilie en opdringerige meeuwen en dikke pech, het regent nog altijd. Dat betekent, na democratisch overleg, een wijziging van de plannen. De 2 resterende wandelloops laten we voor ooit een volgende keer. De natte tenten en natte spullen worden ingepakt en we nemen, spijtig genoeg, de vroege ferry terug naar Paihia.
Geen wilde golven op de overtocht maar een kalme zee en het wordt duidelijk waarom deze baai de naam Bay of Islands kreeg. Het ene na het andere eiland glijdt voorbij. Tel je ze allemaal dan kom je op een totaal van 144 pareltjes, uitgestrooid in een azuurblauwe zee. Zwartgrijze puntjes vulkanische rotsen, groenbegroeide bultjes die nog net boven de golven komen kijken, vogeleilanden, natuureilanden, strandeilanden en wandeleilanden, groot en klein en veelal onbewoond en met (na Rio de Janeiro) de 2de blauwste hemel ter wereld. Alleen niet gisteren en vandaag!
Een kampeeravontuur in mineur? Toch niet! Wij hebben een onvergetelijke tijd beleefd en terugdenkend aan Urupukapuka herinneren we ons vooral de prachtige natuur, de blije vogelgeluiden en de eindeloze vergezichten.
EILANDWEETJES
* Urupukapuka is het grootste eiland in de Bay of Islands en het enige waarop je kan en mag overnachten. Op de 3 campings (Urupukapuka Bay – Cable Bay – Sunset Cay) is er plaats voor 60 tenten of 240 kampeerders. De campings zijn enkel te voet of met een boot te bereiken. Er is geen elektriciteit, er mag geen vuur gemaakt worden en er mag ook niet gerookt worden. Er zijn wel composttoiletten, open douchehokjes en watervoorzieningen.
* De kustlijn is 13,5 km lang en is ingesneden door 14 stranden en baaien met dromerige namen als Indico Bay, Paradise Bay en Sunset Bay. Op het eiland en in de gehele Bay of Islands heerst een subtropisch klimaat.
* Tijdens de zomermaanden lopen er meer schapen (tot wel 2.000) dan mensen op het eiland.
* Urupukapuka is een droom voor vogelliefhebbers. Omdat het eiland volledig ongediertevrij is, leven er soorten die elders niet meer voorkomen of bedreigd zijn zoals de dotterel en de kiwi.
* Fan van watersporten? De baaien rond Urupukapuka zijn ideaal om te kajakken, te snorkelen en te paddleboarden en met een beetje geluk kan je bij helder weer dolfijnen, bultruggen of walvissen spotten.
* Er zijn 7 uitgestippelde wandelingen op het eiland, duidelijk aangeduid met kleuren en pijlen.
EILANDTIPS
* Urupukapuka is alleen bereikbaar per boot. Vanuit Paihia en Russell zijn er verschillende veerdiensten en charterboten beschikbaar. De overtocht duurt ongeveer 45 minuten en biedt een schitterend uitzicht op de Bay of Islands.
* De beste tijd om Urupukapuka te bezoeken is tijdens de lente- en zomermaanden (september tot april), wanneer het weer warm en zonnig is. Maar dit is Nieuw-Zeeland, het kan evengoed wisselvallig, koud en nat zijn.
* Tijdens de schoolvakanties en feestdagen kan het erg druk zijn want het eiland is populair bij toeristen én locals.
* Neem bij een bezoek aan Urupukapuka voldoende drinkwater, eten en zonnecrème mee. De voorzieningen op het eiland zijn immers beperkt. Vergeet ook niet om een zonnehoed, zonnebril en goeie wandelschoenen in te pakken. Ga je kamperen, zorg dan voor een degelijke tent, slaapzak en slaapmatje. En vergeet nooit je regenjas!
* Respecteer de natuur op Urupukapuka en neem al je afval mee. Breng geen schade toe aan de flora en fauna en blijf op de gemarkeerde paden. Zo blijft Urupukapuka een ongerept paradijs voor toekomstige generaties.
Urupukapuka, dat is een verborgen juweel in de Bay of Islands en een bezoek aan dit onbewoonde eiland is een ervaring die verder gaat dan een tent opzetten en een wandelroute lopen. Het heeft ons laten dromen, het heeft ons leren luisteren naar de stilte. Urupukapuka heeft ons voor even meegenomen op een reis ‘weg van de wereld’!
NUTTIGE INFO
Lunchstop: Savan’s Bakery (56 Queen Street, Warkworth)
Dinner: Jimmy Jack's Rib Shack (9 Williams Road, Paihia)
Overnachting Paihia: Centabay Lodge (27 Selwyn Road, Paihia - parking inbegrepen)
Langparkeren: via https://www.bayofislandscampervanpark.co.nz/facilties (52 Puketona Road, Paihia)
Overtocht: shuttleferry van Explore vanaf Paihia (kost 65 NZD retour per persoon) - boeken via https://www.exploregroup.co.nz/otehei-bay/ - vertrek vanaf Pahia Wharf Pier 7 (enkel passagiers – geen auto’s)
Overnachting op Urupukapuka: boeken via https://www.exploregroup.co.nz/otehei-bay/camping-on-urupukapuka/ (kost 18 NZD per persoon en per nacht)
(**) De verhalen over al deze plaatsen kan je lezen in de blogs van 2019 op https://www.ticket-to-travel.be/bestemmingen/nieuw-zeeland
Reactie plaatsen
Reacties