Het gaat snel, de tijd. Het lijkt pas gisteren, de uitgestelde eindejaarsfeestjes, de digitale nieuwjaarswensen en intussen al meer dan een jaar in de ban van corona - het laat zijn sporen na. Dus daarom extra dankbaar voor het vroege lenteweer en de warme zon die een mens naar buiten lokt. Deze keer gaat het richting Lokeren waar 2 natuurgebieden, vlakbij het centrum, vragen om ontdekt te worden. Het Molsbroek, de Buylaersmeersen en een deel van het Verloren Bos zijn unieke stukjes natuur in het Waasland.

Jan De Wilde zong het jaren geleden al en dat is precies wat er nu ook weer gebeurd. Heel voorzichtig komt de nieuwe lente eraan!

Een klassieker onder de bergwandelingen in de Franse Alpen is deze: de afdaling langs de noordflank van de Mont-Blanc van Plan de l'Aiguille naar Montenvers.

1. Een ontdekkingstocht langs de oevers van de bergrivier de Dranse, in het slaperige alpendorpje Saint-Jean-d’Aulps met een bezoek aan de ruïnes van de abdij d’Aulps uit de 11e eeuw en de middeleeuwse kloostertuin met plantentuin.

Een frisse dag met laaghangende wolken en grijze luchten maar dat kan de pret niet bederven want de weg van Saint-Jean-d'Aulps naar Morzine is schilderachtig mooi. Startpunt van deze alpenwandeling is Le Lac des Mines d'Or, een klein kunstmatig meer op een hoogte van 1390 m, zo genoemd omdat er ooit in de omgeving kleine hoeveelheden goud werden gevonden.

Dit is de meest groene, fleurige en kleurige wandeling in de streek van de Vallée d'Aulps. Langs slaperige alpenweiden en door zonnige bossen, langs alpenhuisjes die zo weggeplukt lijken uit de kinderboekjes van 'Heidi in de bergen', langs bronnetjes en stenen waterbakken met helder, fris bergwater, hier behoeft het begrip 'natuur' geen uitleg!

Vermeld in elke toeristische gids over de Haute-Savoie en dus ook op onze wandellijst. Een indrukwekkend natuurwonder en het grootste keteldal in de Franse Alpen, gelegen in het Réserve Naturelle de Sixt-Passy, dat is Le Cirque du Fer-à-Cheval.

Een combinatie van een fijne wandeldag en een verfrissende duik in het smaragdgroene water van het Lac de Montriond op 1067 m hoogte. 'Circuit facile' en een hoogteverschil van amper 125 m - dat wordt een makkie! Parkeren kan in het centrum van Montriond, op de 'Place de la Mairie', tussen de dorpskerk met de originele klokkentoren en het gemeentehuis.

De wandeling begint in het gehucht Mont d'Evian op 1003 m (grondgebied Saint-Jean-d'Aulps) en is een bevestiging van al het moois dat het omringende Chablais landschap te bieden heeft. Een 'circuit difficile' volgens de folder: 9 km lang met een stijging van 700 m - dat is best haalbaar! Alleen, waar is de parking en waar is het vertrekpunt?

Heb jij dat soms ook dat je aan tafel zit met een beker koffie, de e-reader in de slaapstand, en naar buiten kijkt, naar het groen (van de bomen) en het blauw (van de lucht) en het rozerood (van de oleanderbloemen), met een volkomen tevreden gevoel van binnen?

Om te eindigen, nog deze leuke, erg kindvriendelijke wandeling: de watervallen van de Algar, gelegen in een beschermd natuurgebied bij het dorpje Callosa d'en Sarria. Neem niet de snelweg maar ga binnendoor voor een echt pittoreske route door een bergachtige omgeving, langs kleine dorpjes met nog zichtbare Moorse invloeden en langs de terrassen op de hellingen waar al eeuwen appelsienen, citroenen, druiven en nísperos gekweekt worden. Bochtige, smalle wegen, dat wel, maar een prachtige omgeving!

Een wandeling langs de industriële archeologie van de 19e eeuw in het achterland van Alicante, dat is de El Racó del Duc route, soms ook El Barranc de  L'Infern genoemd of vertaald, de Hellekloof naar de indrukwekkende kloof in de Sierra de la Safor gebergte waar de rivier de Rio Serpis doorloopt, tussen de dorpjes Villalonga en Lorcha.

Een verborgen parel in het binnenland van de Costa Blanca, dat is het stuwmeer van Tibi of het Pantano de Tibi (soms ook Embalse de Tibi genoemd), gelegen op zo'n 30 km van de stranden van Alicante en aan de voet van het Parque Natural Sierra del Maigmó. De stuwdam is de oudste, nog steeds werkende dam in Europa, gebouwd tussen 1579 en 1594 onder Felipe II, aangelegd om te voorzien in de irrigatie van de boomgaarden (vooral olijf- en amandelbomen) rond Tibi.

Niet alleen de kust en de cultuur maken de Costa Blanca zo populair. Sinds een paar jaar is deze Spaanse streek met zijn bergachtig landschap ook ontdekt door de wandeltoerist. Geen hoge maar ruige bergketens - denk aan de Sierra de Mariola, Sierra de Bernia, Sierra de Aitana - waar een paar honderd grote en kleine wandelroutes doorheen lopen. Van gemakkelijke wandelingen tot technische hoogstandjes, voor elke wandelaar is er een mooi aanbod!

De eerste indruk van de meest zuidelijke kustplaats aan de Costa Blanca is er niet één van wauw fantastisch of wauw schitterend. Geen echt oude geschiedenis, weinig historische gebouwen, amper wat monumenten en toch is Torrevieja zeer populair als vakantiebestemming, vooral bij de Spanjaarden zelf.

Wie Guardamar denkt, denkt duinen! De alomgekende Dunas de Guardamar met hun fijn, goudgeel zand en de ligging aan de monding van de Rio Segura, hebben een groot deel van de geschiedenis van dit kuststadje bepaald. In 800 voor Christus stichtten de Feniciërs hier een havenstad La Fonteta. Eeuwenlang verborgen onder het zand van de duinen, is dit een van de best bewaard gebleven complexen uit die tijd.

Gekend om zijn vele stranden, van levendige en toeristische zandstranden in het centrum tot rustige en bijna verlaten inhammetjes aan de rand van het stadje: Santa Pola is een ideale zonbestemming. Ook wie een actievere vakantie wil, zit hier goed: windsurfen, zeilen, kajakken, duiken - dit is er de perfecte plek voor!

Deze kuststad is meer dan enkel maar de luchthaven en het start- en eindpunt van een zonnige vakantie. Nog niet echt populair als citytrip en toch heeft de hoofdstad van de provincie Alicante heel veel te bieden: een magnifieke boulevard, zalige stranden in het centrum en genoeg cultuur om een dagje zoet mee te zijn.