Nieuw-Zeeland.

Twin Coast Cycle Trail, afgesloten met een hoofd vol mooie beelden en fijne herinneringen maar nu tijd om richting huis, richting Te Kauwhata te rijden, wel met een omweg langs Kerikeri, dat verder door naar het noorden ligt. Wat is zo bijzonder aan Kerikeri om daarvoor een omweg van een half uur te maken?

Alweer een zonnige dag, dus heel veel zin om aan de 42 km richting oostkust te beginnen. Vanuit Kaikohe gaat het eerst flink omhoog naar het hoogste punt van de trail op 280 m en daarna steil omlaag met een aantal heel scherpe bochten. Pittig fietsen is dat! Ook op dit stuk zijn er nog overblijfselen van de oude spoorlijn in de vorm van een lange tunnel, erg donker en vochtig dus afstappen en te voet gaan lijkt hier een veilige beslissing.

Eentje zonder mountainbike-ervaring, eentje al lang niet meer gefietst: het perfecte duo om aan het eerste deel van de trail te beginnen: 45 km voornamelijk vlak en goed aangelegd fietspad, af en toe licht heuvelachtig maar nergens meer dan graad 2. Zegt de folder en de kaart. Maar ... dat is een Nieuw-Zeelandse graad 2 en licht heuvelachtig is naar onze normen nog altijd een behoorlijke klim.

Een zigzaglijn op de kaart van Nieuw-Zeeland, die loopt van Opua in de 'Bay of Islands' aan de oostkust naar Horeke aan de 'Hokianga Harbour' op de westkust, dat is de Pou Herenga Tai of de Twin Coast Cycle Trail. Deze 87 km lange fietsroute in de regio Northland verbindt de oostkust met de westkust en brengt de fietser langs schitterende landschappen en spectaculaire uitzichten maar ook langs 200 jaar cultuur en geschiedenis.

Na een weekje golvende heuvels, groene weiden en cultuur-historische uitstapjes, is het nu toch echt tijd voor zee en zand. Dus gaat het richting Thames, een klein stadje gelegen aan de westkust van het Coromandel Peninsula, ook wel de Pohutukawa Coast genoemd naar de pohutukawaboom met zijn karakteristieke rode bloemen, die hier overal aan de kust te vinden is. De boom kreeg terecht de bijnaam van 'New Zealand Christmas Tree', de bloei in december staat immers symbool voor de kerstvakantie.   

Nog steeds zonnig en zacht zomerweer en nog niks gemerkt van het wisselvallige klimaat met felle regens, waarvoor Nieuw-Zeeland toch gekend staat. Regenpak blijft dus (voorlopig) in de kast maar de zonnecrème gaat er dan weer vlotjes door. Ook als het bewolkt is, zijn de uv-stralen van de zon hier erg sterk dus smeren is de boodschap. 

Met stip op nummer 1, veruit de beste Nieuw-Zeelandse natuurattractie op het Noordereiland en wereldberoemd, dat zijn de 'Waitomo Glowworm Caves'. De regio Waitomo, dat is een bovenwereld en een onderwereld of zoals het Maori woord zelf zegt: wai = water en tomo = holte. Het landschap boven de grond is groen en heuvelachtig met veel rotsen en kliffen terwijl onder de grond honderden grotten, rivieren en beekjes zo'n half miljoen toeristen per jaar aantrekken.

Ook Auckland mag als daguitstap niet ontbreken op de lijst van 'things to do'. Gelegen op het smalste deel van het Noordereiland, is dit de grootste stad van Nieuw-Zeeland en met zijn meer dan 1,5 miljoen inwoners, goed als woonplaats van een derde van alle Nieuw-Zeelanders. Van en naar Auckland rijden is dus zo iets als de ring rond Brussel nemen: veel op- en afritten en een ingewikkelde verkeerssituatie met veel rijstroken en bekend bij ons Belgen: file tijdens de spitsuren!

➥ update 10.02.2025 met extra foto's

Wat vorig jaar nog niet meer was dan een rap gezegd zinnetje: "Als ik op pensioen ben, ga ik naar Nieuw-Zeeland!", is over enkele dagen een grote realiteit. Ticket al een paar maanden geleden geboekt, internationale pas aangevraagd en afgehaald, extra ziekteverzekering in orde gemaakt, visum aangevraagd en gekregen (een NZeTA - online aan te vragen), bank verwittigd en Nieuw-Zeelandse dollars besteld.