Wil je de Marlborough Sounds voor de volle 100 % beleven, wandel dan een deel van de Queen Charlotte Track. De totale route is 73,5 km lang, kan makkelijk opgedeeld worden in dagetappes en loopt van Ship Cove (het beginpunt) naar Anakiwa (het eindpunt). De track is onderdeel van Te Araroa (Maori voor De Lange Weg), een langeafstandswandelroute van Cape Reinga in het uiterste noorden van het Noordereiland naar Bluff in het uiterste zuiden van het Zuidereiland over een afstand van 3.000 km.
Het eerste deel van de Queen Charlotte Track (17,8 km van Ship Cove naar de Furneaux Lodge aan de Endeavour Inlet) voert je langs ontelbare baaien en inhammen, door inheemse bossen en over eeuwenoude paden waar je, met een beetje fantasie, James Cook en zijn bemanning nog ziet lopen. In 1770 landde hij namelijk met zijn schip de Endeavour in Ship Cove en vanaf dat moment werd de inham een van de favoriete basiskampen van Cook gedurende zijn Nieuw-Zeelandse ontdekkingstochten.
Een plek met een geschiedenis en van historisch belang, een bijzondere plek voor een bijzondere hike!
En die begint met het boeken van vervoer van Picton naar Ship Cove. Er loopt geen weg naar de baai - wegen zijn in de Marlborough regio eerder zeldzaam en de meeste vakantiehuizen, lodges, hotels en resorts zijn enkel per boot te bereiken (of te voet door de ‘bush’). Watertaxi’s en cruiseboten zorgen behalve voor passagiersvervoer ook voor huis aan huis leveringen en stoppen geregeld aan kleine aanlegsteigers voor de pick-up en drop-off van mensen en goederen, van water tot gasflessen, van bagage tot de dagelijkse boodschappen.
Onze wandeldag belooft een warme dag te worden maar om 8 uur ’s ochtends is het nog fris en schuift er af en toe een grote witte wolk voor de zon. Voorzien van een picknick, veel water, veel zonnecrème, een petje en een warm vestje en zelfs een minikoffiezet gaan we aan boord van een Cougar Line cruiseboot die ons van de Picton Town Wharf naar Ship Cove brengt.
De anderhalf uur durende boottocht is een plezierige manier om nog meer te zien van de ongelooflijke waterwereld die de Queen Charlotte Sound is - grote en kleine eilandjes als groene juweeltjes in een azuurblauwe zee.
Daar staan we dan, op het strand van Ship Cove, met een hartslag die lichtjes de hoogte ingaat net als het wandelpad dat van 0 m op zeeniveau meteen naar 240 m klimt! Een serieuze inspanning die ons na een uurtje, ietwat buiten adem, op Ship Cove Saddle brengt, de bergkam boven de baai waar we verwend worden met grandioze zichten over de Queen Charlotte Sound. Recht voor ons, met dank aan een opening tussen 2 bomen voor de mooie foto, ligt Motuaka Island, een donkergroene vlek in het glinsterende water. Ooit, aan het einde van de 19e eeuw, werden er schapen en geiten gekweekt. Nu is het een natuurreservaat waar zeldzame inheemse diersoorten hun veilige thuis hebben gevonden.
Omhoog gaat natuurlijk ook omlaag en we volgen een kronkelpad, richting de Bottle Rock Peninsula, een enorm gebied waar intensief gewerkt wordt om de bossen volledig roofdiervrij te krijgen. Ratten, opossums en hermelijnen zijn een grote pest voor de inheemse vogels, kikkers en spinnen. Daarom zie je hier overal in het struikgewas en aan de bomen vallen staan. Een enorme job in de hoop dat de bedreigde diersoorten iets minder bedreigd worden.
Effe uitgerust en terug op weg, voor de lange afdaling naar School House Bay, een idyllische inham aan Resolution Bay. Levendig groen water, een cirkelvormig keienstrand omringd door hoge varens en lage bomen, geen betere plek voor een picknick. School House Bay, de naam is niet toevallig zo gekozen. Begin van de jaren 1900 - een periode waarin de eilanden in de Sounds nog boom- en bosvrij en landbouwgrond waren - stond op het strandje een klein schoolgebouw voor de kinderen van de omliggende boerderijen. Op pony’s en kleine paarden kwamen zij uit de heuvels aangereden. Zo ontstond een netwerk van sporen en paden dat aan de basis lag van wat nu de Queen Charlotte Track is.
6 km afgelegd, nog 11 km te gaan - de wegwijzer zet een fikse domper op ons hernieuwd enthousiasme na de gezellige lunchpauze! We komen gegarandeerd in tijdsnood. De boot terug naar Picton vertrekt om 15 uur aan de Furneaux Lodge. Dat halen we nooit in ons of eigenlijk, mijn tempo. Zelfs kleine kinderen zijn sneller dan een 65+ mens uit de lage landen! Opgeven is geen optie en dat woord staat niet in mijn woordenboek en vol frisse moed stappen we door, richting Tawa Saddle voor de 2e stevige klim vandaag.
Op het uitkijkpunt genieten we van de grillige kustlijn van de Endeavour Inlet en ontdekken we, tussen de sluierwolken, de top van Mount Stokes, met zijn 1203 m de hoogste berg in de Marlborough Sounds.
Een kleine snack aan de picknicktafels, benen en voeten even rust gunnen, klaar voor de laatste kilometers in dalende lijn naar het strand over bruggetjes en beekjes, over gladde rotsen en door modderige plassen. De track volgt de kust helemaal tot het verste eind van de Endeavour Inlet (door James Cook genoemd naar zijn schip de Endeavour). Wie geïnteresseerd is in lokale geschiedenis: rond 1872 werd in de baai antimoonerts ontdekt, gebruikt in de productie van tin en munitie. Aan het strand kwam een werf voor verscheping van de erts naar Engeland en rond de mijnschachten groeide een klein stadje. Na de sluiting van de mijnen in 1901 raakte het gebied, bekend als Miner’s Camp in verval en behalve de ruïnes van de fabriek en de smelterij en de overwoekerde weggetjes naar de mijntunnels is weinig overgebleven.
Na jarenlang menselijke inmenging, mag de natuur hier weer zijn gang gaan!
Aanlegsteigers beneden aan het strand, het geluid van een minitractor, vakantiehuizen tussen het groen, we zijn er bijna als we, over het water, het geluid horen van de cruiseboot die zijn vertrek aankondigt. Die hebben we inderdaad gemist! En nee, we zijn er niet bijna - Furneaux Lodge ligt weg van de track en dat is nog een deftige wandeling.
Na 17,8 km en 583 m totale stijging is het zonnige terras van de Furneaux Lodge meer dan welkom! Er rest nog net genoeg energie om aan het onthaal te vragen hoe we nu terug in Picton geraken. En wat blijkt, ze hebben op de “Ann-Sophie groep” – wij dus - gewacht, hebben ons gezocht maar de boot kan natuurlijk niet eeuwig wachten. Voor wie het zich afvraagt: bellen of een berichtje sturen lukt hier niet, er is amper gsm-bereik.
Dan maar fancy luieren tot de laatste boot ons komt ophalen om 19.30 uur. Een gemakkelijk zitje in de zon op het chique terras, een koud drankje met livemuziek op de achtergrond, strand en water en groene heuvels op de voorgrond, zeg nu zelf, dat is toch de volmaakte afsluiting van een serieus pittige tocht!
Ook hier een portie geschiedenis: het hoofdgebouw van de Furneaux Lodge was één van de eerste vakantiehuizen in de Endeavour Inlet, opgetrokken in koloniale stijl door de Howden familie, eigenaars van The Wellington Biscuit and Confectionery Company. Er werd zelfs een krantenartikel aan het zomerhuis gewijd. Het inheemse bos en de natuurlijke begroeiing op het domein van de Howdens werd behouden en beschermd en in 1937 ondergebracht in een privaat natuurreservaat.
In het restaurant, met nog de originele elementen, eet je op sterrenniveau: roasted pumpkin and quinoa salad - beef eye fillet - orange roughy - hot sticky date pudding … een tevreden en voldane “Ann-Sophie groep” wordt keurig om 19.30 uur opgehaald aan de aanlegsteiger voor de terugtocht naar Picton, met uiteraard de nodige grapjes van de schipper over de laatkomers!
De Queen Charlotte Track kort samengevat: een wandeling van views en views en views, van zien en horen en ruiken, van emoties en ervaringen, van onvergetelijke herinneringen die we voor altijd koesteren!
LEUK OM WETEN
♥ ETEN
Furneaux Lodge: Endeavour Inlet – Queen Charlotte Sound / voor ontbijt, lunch en diner en logies / enkel per boot te bereiken vanuit Picton of te voet via de Queen Charlotte Track.
♥ VERVOER
Queen Charlotte Track geboekt bij de Cougar Line (Picton Town Wharf – London Quay). Alle info over cruises en tracks op de website: https://www.cougarline.co.nz/
Reactie plaatsen
Reacties