Parijs - deel 3: een dag in het Quartier Latin tussen geschiedenis en gezelligheid.

Wie denkt dat Parijs enkel draait om de Eiffeltoren en het Louvre, heeft vast niet de verborgen schatten van het Quartier Latin verkend. Deze historische wijk bruist van leven, kunst en cultuur, geschiedenis en onvergetelijke straten en pleintjes.

Vandaag neem ik je mee langs een van mijn favoriete routes, dwars door het beroemde Quartier Latin: van de gezellige Place Monge tot aan de levendige Rue Mouffetard, van grote trekpleisters als de Sorbonne en het Panthéon tot oude kerken en verborgen parkjes. Trek je wandelschoenen aan en laat je verrassen want in deze blog neem ik je mee naar 10 unieke plekken die je onmiddellijk op je Parijse bucketlist wil zetten!

Welkom in het Quartier Latin

Alles wat je moet weten voor je op verkenning gaat in deze bruisende wijk vind je in dit ‘vraag & antwoord’-lijstje:

* Waar vind je het Quartier Latin? Het Quartier Latin vind je in het 5e arrondissement, op de linkeroever van de Seine, tussen de Boulevard Saint-Michel en de Boulevard Saint-Germain, vlakbij de Notre-Dame. Te bereiken via metrolijn 4 (halte Saint-Michel of Odéon) en metrolijn 10 (halte Cluny-La Sorbonne of Odéon).

* Hoe komt de wijk aan zijn naam? Zeer waarschijnlijk dankt de wijk zijn naam aan de middeleeuwse Sorbonne Universiteit waar de lessen in het Latijn werden gegeven. Latijn was toen immers de taal van wetenschappers, filosofen en schrijvers. Die denkers en weters vind je er nog steeds maar nu vooral in la langue française.

* Waarom is de wijk zo bekend? Het Quartier Latin is een heel dynamische wijk met een druk studentenleven en dat vertaalt zich in leuke cafeetjes, goedkope eethuisjes, oneindig veel boekwinkels en een eigenwijze, losse en alternatieve sfeer.                             

* Wat moet je beslist doen in het Quartier latin? Ga dwalen en verdwalen in het doolhof van smalle en kronkelende straatjes die zo typisch zijn voor een wijk die veel van zijn middeleeuwse charme heeft behouden. Vergeet de highlights niet en neem zeker de tijd om ook de minder bekende plekken te bezoeken. Ik garandeer je dat het Quartier Latin een van je favoriete wijken wordt op je Parijse citytrip.

10 x unieke plekken om te ontdekken

Het voelt al bijna vertrouwd ’s morgensvroeg op een bewolkte Parijse dag in een banlieu die langzaam ontwaakt. Serieus kijkende forenzen met laptoptas, gehaaste studenten met smartphone in de ene hand en de broodnodige koffie in de andere hand, ochtendfile onder de brug over de Périphérique en een toerist (ik) op weg naar metrostation Porte de Choisy. Op de hoek van de avenue  zweeft de geur van verse croissants en baguettes de deur uit van Boulangerie M. Gaget. Het is druk op metrolijn 7 die met veel gepiep en gezoem in sneltempo richting Place Monge rijdt, het startpunt van mijn wandelroute doorheen het Quartier Latin.

1) PLACE MONGE: la vie parisienne op een vroege ochtend

Het gewone Parijse leven rond een simpel pleintje zoals er in de stad tientallen zijn, onbekend bij de toeristen, geliefd bij de locals. Place Monge - omringd door hoge bomen, Franse lantaarnpalen, elegante herenhuizen, cafés en restaurants - zorgt met zijn klaterende fontein als middelpunt voor een verfrissende verkoeling op warme zomerdagen.

Hier komen de buurtbewoners hun boodschappen doen. Hier hebben ze hun kapper en bakker en apotheek. Hier kopen ze Le Parisien en de Paris Match bij de kiosk op de hoek. En elke woensdag, vrijdag en zaterdag (en dat al sinds 1921) wordt het pleintje omgetoverd in een openlucht foodhall met gezellige kraampjes die ‘vers, verser en verst’ verkopen in bruine papieren zakjes: van vlees en vis tot fruit en groenten, van kaas en kruiden tot gebak en pannenkoekjes en vooral heel veel kleurrijke snijbloemen.

Een marktdag op de Place Monge, dat is een must-do! Ze beginnen vroeg (om 7.30 uur) en eindigen op de middag (om 13.00 uur) en de bonus? Die krijg je gratis bij elke aankoop: een blik op het dagdagelijkse stadsleven met de vibe en de ambiance van een dorp.

2) ARÈNES DE LUTÈCE: een stukje Romeins verleden

Vanaf Place Monge is het maar een kort eindje stappen naar de Rue de Navarre, een zijstraat van de Rue Monge. Stop even bij de metro-uitgang aan het begin van de straat, een zeldzaam beeld in een stoere art-nouveaustijl. Aan de overkant vormt een zwarte fontein en 2 aan 2 trappen in een ruitvormige groene begroeiing een apart kunststuk, street-art in de Parijse versie.

Bomen en struiken achter ijzeren hekken langs het voetpad verbergen één van de oudste bezienswaardigheden van het Quartier Latin: Les Arènes de Lutèce of de Arena’s van Lutetia, uit de tijd dat Parijs nog Lutetia noemde en de Romeinen nog in de kasseistraatjes rondliepen. Het gezegde ‘work hard, play hard’ of hard werken en hard ontspannen kenden ze toen al en naast veldtochten en veroveren, villa's en tempels bouwen, ging men in de vrije tijd naar een badhuis of een amfitheater.

Zo’n Romeins amfitheater werd in de 1e eeuw n. Chr. gebouwd in de buurt van wat nu de Rue Monge is. Het was een indrukwekkend bouwsel met tribunes voor bijna 17.000 toeschouwers, met een arena voor gladiatorengevechten en een podium voor theatervoorstellingen. Echter in 280, nadat Lutetia overvallen en geplunderd werd door barbaarse stammen, bleef het eens zo drukke amfitheater als een wrakkige puinhoop achter. In de middeleeuwen werd de plaats gebruikt als kerkhof, daarna verdween het gewoonweg onder de grond en werden Les Arènes de Lutèce door iedereen vergeten.

Pas in 1859, bij de aanleg van de Rue Monge, ontdekte men het amfitheater dat nu één van de oudst bewaard gebleven gebouwen van Parijs is. De ruïnes werden gerestaureerd en waar, in een ver verleden, de gladiatoren tegen wilde dieren vochten, vind je nu een zeldzame rustplek. Als je goed luistert, hoor je vaag het gejoel van de Romeinen in het gefluister van de wind.

3) ÉGLISE SAINT-ÉTIENNE-DU-MONT: hemelse stilte in een historisch monument

Van het Romeinse verleden naar een bijou van een kerk uit de 16e en 17e eeuw kost je amper 10 minuten wandelen via de Rue Monge, linksaf naar de Rue du Cardinal Lemoine, rechtsaf naar de Rue Clovis, opnieuw rechtsaf naar de Rue Descartes en linksaf het middeleeuwse steegje Rue Saint-Etienne-du-Mont in. Om de hoek op de Place Sainte-Geneviève blinkt een parel van een katholieke kerk, gewijd aan Saint-Étienne-du-Mont.

Een streepje achtergrondinfo: in 1222 werd begonnen met de bouw van een kerk op de Montagne Sainte-Geneviève. Tussen 1328 en 1651 werd het kerkgebouw vergroot, verbouwd en verder ingericht met beeldhouwwerk, houten sculpturen, glas-in-loodramen en orgels. Het resultaat is een gotische kerk met stevige knipogen naar de renaissance en zelfs een barokke uitstapje in de vorm van een kolossale houten preekstoel.

De buitenkant, met een rijkelijk versierde voorgevel, is een allegaartje van verschillende stijlen en delen die als het ware willekeurig aan elkaar geplakt zijn met een slanke en hoge klokkentoren, weggeplukt uit het sprookje van Repelsteeltje.

Het is echter het interieur dat je bijna ademloos achterlaat. Het zachte licht, gefilterd en uitgestrooid in ontelbare kleuren door de  glasramen, zorgt voor een steeds wisselend spel van lijnen en vormen. Hoge ronde zuilen ondersteunen het meest opvallende element van de kerk: de koorgalerij met zijn wenteltrappen uit de 16e eeuw (de enige in zijn soort in Parijs), een krullend kantwerk in zachte kalksteen. Terecht is de Église Saint-Étienne-du-Mont geklasseerd als historisch monument.

In de kerk kan je een relikwie van Sainte-Geneviève, de patroonheilige van Parijs, bewonderen en er liggen een aantal Franse beroemdheden begraven: de schrijvers Simone de Beauvoir en Racine en de filosoof Pascal.

Ik stap buiten met een vredig gevoel, onder de indruk van zoveel schoonheid op een stille plaats.

4) BIBLIOTHÈQUE SAINTE-GENEVIÈVE: voor de échte boekenliefhebber

In het zicht van de Église Saint-Étienne-du-Mont staat de Bibliothèque Sainte-Geneviève, een opmerkelijk pand zowel wat architectuur als wat inhoud betreft. Bij de opening in 1851 was dit het eerste openbare gebouw dat enkel als bibliotheek gebruik werd, voor iedereen toegankelijk en gratis! Dat is nu lichtjes anders: tegenwoordig hebben alleen studenten toegang – de rest van de bevolking moet een afspraak maken en foto’s nemen van het interieur is niet toegestaan!

De bibliotheek is de trotse bezitter van de uitgebreide religieuze collectie uit de abdij van Sainte-Geneviève en bevat daarnaast meer dan 1,5 miljoen gedrukte documenten. Een schatkamer voor boekenwurmen en de perfecte locatie voor de studenten van de Sorbonne die in prachtige leeszalen mogen zweten op de zoveelste paper!

Omhoog kijken is verplicht: op de eerste verdieping, onder de boogvormige ramen, is over de hele lengte van de strak klassieke gevel een sierband aangebracht waarin de namen van 810 schrijvers zijn gegraveerd. Niet te verwonderen dat de Bibliothèque Sainte-Geneviève opgenomen is in de monumentenlijst!

Nuttige info: als je geen student meer bent, kun je de Bibliothèque Sainte-Geneviève gratis bezoeken tijdens rondleidingen op woensdag en zaterdag tussen 16.00 en 17.00 uur. Reserveren is verplicht en de plaatsen zijn beperkt.

5) PANTHÉON: een tempel voor beroemde Franse geesten

Op de top van de 65 m hoge Montagne Sainte-Geneviève pronkt het Panthéon als een machtig symbool boven het Quartier Latin. Het neoklassieke bouwwerk begint zijn geschiedenis als basiliek in 507. Het is pas in 1757 dat Lodewijk XV de opdracht geeft om de oude basiliek af te breken. In de plaats komt een prestigeproject van de koning, een kerk die plechtig  genoeg is om Sainte-Geneviève te eren.

Na de Franse Revolutie, begin 19e eeuw, wijzigde het nieuwe staatsbestuur de bestemming van het heiligdom van Sainte-Geneviève van een kerkelijke naar een burgerlijke functie en het Panthéon werd werkelijkheid. Het gebouw werd een tempel en een mausoleum ter ere van 72 grote en beroemde helden van Frankrijk. Denkers, schrijvers, wetenschappers, kunstenaars, politici …  namen als Voltaire, Rousseau, Pierre en Marie Curie, Victor Hugo, Louis Braille, Jean Jaurés, Simone Veil en Joséphine Baker (om er maar enkele te noemen) hebben hier in de crypte hun laatste rustplaats gevonden.

↣ Buitenkant

Een grondplan in de vorm van een Grieks kruis, een entree als van een Griekse tempel met 24 Korinthische zuilen, een gebeeldhouwd fronton met Frankrijk in de vorm van een vrouw als middelpunt, omringd door beroemde Franse personen en de tekst ‘Aux grands hommes la patrie reconnaissante’, een koepel in 3 delen bekroond met een kruis en buitenafmetingen om u tegen te zeggen (110 m lang op 84 m breed op 83 m hoog) … het woord monumentaal dekt amper de lading!

Interessant weetje: onder de verticale arm van het kruis, precies in het midden van de koepel, ligt het nulpunt van Napoleon. Dat nulpunt diende als referentie voor elk ander punt in het landschap dat Napoleon in kaart bracht.

↣ Binnenkant

Eens binnen word je overweldigd door het interieur dat werkelijk al je verwachtingen overtreft! De enorme ruimte met zijn hoge gewelfde plafonds is overvloedig versierd met mozaïeken en fresco’s in warme kleuren. Schitterend gebeeldhouwde reliëfs en muurgrote schilderijen hebben historische, mythische en religieuze thema’s en stellen taferelen voor uit het leven van Sainte-Geneviève en uit de Franse geschiedenis.

De kolossale beeldengroepen zijn ronduit spectaculair en trekken alle aandacht. Met namen als ‘La Convention Nationale’, ‘Le Vengeur’, ‘Aux héros inconnus, aux martyrs ignorés’, 'Aux artistes dont le nom s'est perdu', ‘Aux orateurs et publicistes de la Restauration’, ‘L'encyclopédie prépare l'idée de la Révolution’, ‘A la gloire des généraux de la Révolution française’, ‘La Philosophie entre la Nature et la Vérité’ en ‘Valmy’ wordt het duidelijk dat het Panthéon een plek is propvol Franse geschiedenis.

↣ Slinger van Foucault

Een vage herinnering aan de lessen natuurkunde uit onze schooljaren, die Slinger van Foucault, en dat experiment werd net hier in het Panthéon uitgevoerd. In 1851 wou de Franse natuurkundige Léon Foucault aantonen dat de aarde om zijn as draait. Om dat te bewijzen hing hij een loden bol van 28,3 kg aan een staaldraad van 67 m in de koepel van het Panthéon.

De originele Foucault-slinger kon je tot 2010 bezichtigen in het Musée des Arts et Métiers in Parijs, echter de bol raakte beschadigd en nu hangt er zowel in het museum als in het Panthéon een kopie. Het blijft na 175 jaar een eenvoudige doch geniale voorstelling van onze ronddraaiende planeet.

↣ Maquette

De maquette van het Pantheon werd in de 18e eeuw ontworpen, vlak voordat de bouw begon. Bij gebrek aan voldoende budget voor zo’n groot project hoopte men dat de tentoonstelling van het prototype genoeg zou opbrengen om te bouw te financieren. En dat is wonderwel gelukt! Het mini- Panthéon trok massa’s mensen aan en dus ook massa’s geld.

Hoewel geen exacte kopie, omdat er gedurende de bouw nog wijzigingen werden aangebracht aan de oorspronkelijke plannen, geeft de maquette je wel een goed inzicht in de ingewikkelde constructie van het gebouw.  

↣ Collectie ‘Qu’est-ce-que nous sommes?’

Dit kunstproject van de Duitse kunstenaar Anselm Kiefer is een permanente installatie in het Panthéon in opdracht van president Macron. Het geheel bestaat uit 6 grote vitrines van glas en staal die met roestig prikkeldraad, rode bloemen, gouden bladeren en korenhalmen, gaas en touw en takken en roestige fietsen een eerbetoon creëren aan de doden van de Grote Oorlog van 14 – 18.

↣ Muziekcompositie ‘In Nomine Lucis’

Een ander eerbetoon aan WOI is het eveneens permanente geluidssysteem van Pascal Dusapin met de naam ‘In Nomine Lucis’. Deze muzikale creatie - met filharmonisch orkest, kamerkoor en een zachte stem die de namen voorleest van 15.000 gesneuvelde soldaten - werd speciaal gemaakt voor het Panthéon. Als een spirituele achtergrondbegeleiding die onzichtbaar opgaat in de tijdloze architectuur.

↣ Vloer

Een meesterwerk van marmer in wit, zwart, rood en groen bekleedt de eindeloze oppervlakte van voor naar achter, van de linkerzijde tot de rechterzijde. Je voelt je klein als een mier in die reuzezee van mozaïeken.

↣ Crypte

Binnengaan in de crypte is als afdalen in het rijk der stilte. Smeedijzeren deuren, een dubbele marmeren trap naar beneden, het monument voor de rustplaats van het hart van Léon Gambetta, een schemerige hall met de graftombes van 2 iconische Fransmannen: Voltaire en Rousseau, een rond punt dat leidt naar gewelfde grafkelders … er hangt een plechtig en eerbiedige sfeer, er wordt amper gepraat, er wordt gefluisterd op deze mystieke plek.

Waarom een bezoek aan het Panthéon niet mag ontbreken op je Parijse lijstje? Het is alsof je een reis maakt door de geschiedenis en de architectuur van Frankrijk, een reis die je tegelijkertijd laat kennismaken met de grote Franse geesten die er hebben geleefd en het land hebben gemaakt tot wat het vandaag is. 

En de naam? Die verwijst simpelweg naar het Panthéon in Rome. De Franse ‘tempel van de goden’ is een goed geslaagde kopie van de Romeinse versie.

Praktisch weetje 1: de inkom van het Panthéon is niet gratis. Bestel je tickets best op voorhand en maak gebruik van de ‘accès direct’-ingang. Het bespaart je een lange wachtrij.

Praktisch weetje 2: wie geen hoogtevrees heeft, kan de koepel van het Panthéon beklimmen met een gids. De beloning: een magnifiek zicht over de stad Parijs!

Praktisch weetje 3: je bereikt het Panthéon via metrolijnen 4 (halte Saint-Michel), 7 (halte Place Monge) en 10 (halte Cluny – La Sorbonne).

Een laatste rondje over de Place du Panthéon, een halve cirkel aan Franse historie, waar de standbeelden van Rousseau en Corneille waken over de mix van studenten, toeristen en Parijzenaars die een late lunch nemen aan lange hippe houten tafels en de lange coole houten banken inpalmen voor een lees- of een babbelpauze, waar de imposante Faculté de Droit (onderdeel van de Sorbonne Universiteit) en de vroegere Theologische School (nu het stadhuis van het 5^e arrondissement) als een eeneiige tweeling tegenover elkaar staan, waar de jonge geesten van 2025 zich haasten op weg naar een volgend college aan de prestigieuze Sorbonne.

La Convention Nationale

La Philosophie entre la Nature et la Vérité

Collectie ‘Qu’est-ce-que nous sommes?’ - Anselm Kiefer

6) SORBONNE: prestigieus centrum van eeuwenoude kennis en onderwijs

Sla rechts van het Panthéon de nauwe Rue Cujas in met aan de ene kant het gebouwencomplex van de Faculté de Droit, aan de andere kant de Cujas bibliotheek. Aan het kruispunt met de Rue Saint-Jacques zie je rechts de immense gevel (één van de 4) van de beroemde Sorbonne Universiteit. Met haar rijke geschiedenis, paleisachtige gebouwen en onderzoek van wereldformaat is de Sorbonne al sinds de middeleeuwen het icoon van hoogstaand onderwijs en het middelpunt van het intellectuele Parijs.   

Waarschijnlijk had Parijs in 1150 al een soort van ‘universiteit’. Op de naam ‘Sorbonne’ moeten we echter nog een eeuw wachten tot het jaar 1253 toen de theoloog Robert de Sorbon een college oprichtte waar arme studenten gratis theologielessen kregen. Begonnen met 6 studenten waren de lessen al snel een groot succes en tegen 1271 werd de theologiefaculteit uitgebreid met andere instituten waaronder rechten, geneeskunde, filosofie en kunsten.

Door de eeuwen heen groeide de Sorbonne uit tot een van de belangrijkste universiteiten van Europa en bracht een hele rij beroemde filosofen, theologen, wetenschappers, schrijvers en politici voort. Zij schreven hun eerste voorzichtige artikelen, bedachten hun eerste wetenschappelijke experimenten, droomden van een nieuwe wereldorde en discuteerden nachtenlang over diepgaande onderwerpen.

Tegenwoordig lopen hier geen 6 maar meer dan 55.000 studenten rond, verdeeld over 12 instituten, ondergebracht in statige gebouwen in een mix van antieke en klassieke stijlen. Veel meer dan een historisch en geklasseerd monument, veel meer dan een academische instelling, de Sorbonne is een uitdaging, een inspiratie en een magneet voor duizenden studenten uit alle hoeken van de wereld.

Nuttige info: De Sorbonne is niet open voor het publiek. Alleen studenten en personeel hebben toegang (na een grondige security check van je naam en wat je komt doen). Heel af en toe wordt een groepsbezoek georganiseerd tijdens de Europese Erfgoeddagen.

Tip: Maak een lus helemaal rond de gebouwen van de Rue Cujas naar de Rue Saint-Jacques naar de Rue des Écoles naar de Rue de la Sorbonne naar de Rue Victor Cousin – je hebt 700 m en 10 minuten nodig om te ontdekken hoe immens groot het Sorbonne complex is.

7) PLACE DE LA SORBONNE: koffie drinken in de schaduw van een groot filosoof

Onder het goedmoedig toeziend oog (of ogen want de mens had er uiteraard 2) van Auguste Comte, een 19e-eeuwse filosoof, is het heerlijk relaxen op het pleintje voor de Chapelle Sainte-Ursule de la Sorbonne. In de schaduw van hoge bomen, met kabbelende fonteinen op de achtergrond, kijk je hier recht tegen een uitzonderlijke gevel aan, die van de 17e-eeuwse kapel van de Sorbonne, een architectuurjuweeltje met daarin de graftombe van kardinaal Richelieu.

Midden in het Quartier Latin is de Place de la Sorbonne een eilandje van rust, omringd door bibliotheken, boekwinkels, drukkerijen, cafés en restaurants. Je komt hier weinig toeristen tegen, de bankjes worden vooral bezet door studenten en hun espresso en hun rappe, niet te volgen Franse discussies.

Gun jezelf een genietmomentje, weg van de drukke boulevards en pik een glimp op van het trage studentenleven buiten de stress van lessen en werkcolleges.

Nuttige info: de kapel van de Sorbonne is voorlopig niet toegankelijk wegens restauratiewerken.

8) MUSÉE DE CLUNY: een fascinerende tijdreis naar de middeleeuwen

Terug op stap na die kleine relaxte pauze want er wachten nog een paar minder gekende maar niet minder waardevolle schatten om ontdekt te worden. Van de Place de La Sorbonne via de Rue de La Sorbonne loop ik de Place Paul Painlevé op, recht met mijn neus tegen de buitenmuren van een 15e-eeuws gotisch stadskasteeltje, het Hôtel des Abbés de Cluny. Sinds 1844 is hier het Musée de Cluny of het Musée National du Moyen Âge of het Nationaal Museum van de Middeleeuwen. 

Het enige nationale museum in Frankrijk dat zich specifiek toespitst op de middeleeuwen bevindt zich middenin het Quartier Latin op de kruising van 21e-eeuwse boulevards. Het gigantisch grote complex verbindt de Romeinse oudheid en het middeleeuwse leven met het esthetische van de hedendaagse architectuur.

Gebouwd op en naast de ruïnes van de grootste openbare Gallo-Romeinse thermen in het Parijs van de 1e eeuw was het Hôtel des Abbés de Cluny vanaf de bouw in 1485 de residentie van de invloedrijke abten van Cluny. Tussen 1600 en 1681 werd het Hôtel de Cluny gebruikt als pauselijke ambassade en pas in 1842 kocht de Franse Staat de gebouwen; 2 jaar later was het Nationaal Museum van de Middeleeuwen een feit. Met een collectie van 24.000 stuks biedt het Musée de Cluny de bezoeker een verbazingwekkend overzicht van de kunst, het leven en de geschiedenis van de middeleeuwen, van de beroemde “Dame met de Eenhoorn”-tapijten tot houtsnijkunst, muziekinstrumenten, geschriften en duizenden andere kunstvoorwerpen, te veel om op te noemen .    

Een ongewoon onderdeel van het museum zijn de restanten van de Gallo-Romeinse thermen. In het antieke Lutetia strekten die baden zich uit van de Montagne de Saint-Geneviève tot aan de Seine over een oppervlakte van 6.000 m², een impressionant geheel met 3 verdiepingen en kamers met een plafondhoogte van 14 m. Van het hydraulisch systeem van rioolbuizen onder de grond, de koel- en warmruimtes is enkel het frigidarium of de koelruimte het best bewaard gebleven.

Het Musée de Cluny is als reizen door de tijd naar een ver verleden, zonder tijdscapsule, wormgaten of computertechnologie.  

Nuttige info: ingang via de Rue Du Sommerard nr. 28, 75005 Paris / ticketverkoop en openingsuren zie website https://www.musee-moyenage

Tip: de terugweg brengt mij door een groene lapje, want groot is het niet, dat nogal overmoedig Square Samuel Paty gedoopt werd. Parijse parkjes, altijd even inlopen!

9) JARDIN MÉDIÉVAL DU MUSÉE DE CLUNY: een spiritueel paradijs aan een drukke boulevard 

Bij een middeleeuws museum hoort natuurlijk ook een middeleeuwse tuin en inderdaad, die vind je aan de achterkant van de museumgebouwen. Rustig en idyllisch, weg van het geraas en gehaast van de hoofdstad, met zicht op de oude Romeinse overblijfselen, in het voetspoor van abten en monniken … het is zalig wandelen in deze groene omgeving.

Geïnspireerd op de 15e-eeuwse tuin van het Hôtel des Abbés de Cluny werd het 4.000 m² grote terrein heringericht met wandelpaden, kruidenperken, een moestuin met vergeten groenten, bloemenvakken en een fijne speelhoek voor de kleintjes. Hoge bomen zorgen voor schaduw en de overal verspreid staande banken nodigen uit tot ontmoeten en verbinden en bezinnen maar zijn vooral een geldig excuus om te genieten van al het moois om je heen.

Locatie: hoofdingang op de hoek van Boulevard Saint-Michel en Boulevard Saint-Germain, in het verlengde van het Musée de Cluny. Toegang gratis.

10) PLACE DE LA CONTRESCARPE & RUE MOUFFETARD: sfeervol slenteren in een pittoresk decor

De ideale afsluiter van mijn wandelroute door het Quartier Latin? De Place de la Contrescarpe en de Rue Mouffetard, mijn favorietjes en ook één van de favoriete plekken van Ernest Hemingway! Verrassend en superlevendig - vol geuren van versgebakken baguettes, croissants en éclairs -  vol kleuren van de beschilderde gevels – vol charme van de typisch Parijse terrasjes met hun gevlochten stoeltjes – vol marktkraampjes en snoepwinkels en bistro’s die rij aan rij om je aandacht bedelen …

Dit is één van de oudste buurten van de stad want eeuwen geleden liep hier al een Romeinse weg. Dit is het Parijs van de studenten en de locals. Dit is de kers op je ‘Quartier Latin’-taart!

Tip: probeer de uitgebreide keuze aan crêpes van L’atelier (adres: Rue Mouffetard 140, 75005 Paris). Een dikke aanrader!

Op de lijst voor een volgend bezoek

Église Saint-Julien-le-Pauvre (adres: Square René Viviani, 75005 Paris)

Boekwinkel Shakespeare and Company (adres: 37 Rue de la Bûcherie, 75005 Paris)

Jardin des Plantes (adres : 57 Rue Cuvier, 75005 Paris)

Grande Mosquée de Paris (adres : 2bis Place du Puits de l'Ermite, 75005 Paris)

Institut du Monde Arabe (adres : 1 Rue des Fossés Saint-Bernard, 75005 Paris)

Place Saint-Michel

Parijs blijft verrassen

Of je nu voor het eerst door de kronkelende straatjes van het Quartier Latin dwaalt of er al jaren komt, Parijs weet altijd opnieuw te verrassen. Achter elke hoek wacht een nieuw verhaal, een charmant café of een onverwachte blik op het dagelijkse stadsleven. Het is die unieke mix van geschiedenis, cultuur en eigenzinnigheid die deze stad zo onweerstaanbaar maakt. Laat je dus leiden door je nieuwsgierigheid en ontdek hoe Parijs keer op keer meer te bieden heeft dan je voor mogelijk houdt.

Want wie denkt alles al gezien te hebben, komt juist in het Quartier Latin tot de ontdekking dat Parijs nooit echt af is – en dat is maar goed ook!