Vandaag op het Cubamenu: een roadtrip van west naar oost en dat wordt een lange reis van 487 km van Viñales over Playa Giron aan de Varkensbaai naar Cienfuegos, Hotel Faro Luna. Vertrokken om 9 uur ’s ochtends en gearriveerd om 19 uur ’s avonds, inbegrepen: koffiestop en benzinestop! Reizen door Cuba is rijden en wachten en geduld en een beetje een onvoorzien avontuur maar je krijgt er een mooi stuk natuur en een interessant stuk geschiedenis voor terug.
Tijd om verder te trekken na een warm afscheid van de lieve gastdames in Casa Villa El Fausto. Met spijt in het hart verlaten we de groene Viñales vallei maar de fijne tijd die we er doorbrachten zullen we niet snel vergeten.
§ Stap 1: een brandstofprobleem
Een lange saaie snelweg voorbij velden, tropische bosjes, felblauwe controleposten van de verkeerspolitie en sporadisch wat huizen, als molshopen bij elkaar in de stoffige rode aarde … wat frisse lucht en wat beweging is welkom dus hoera voor de koffiestop op een terras met gratis view! De toiletten met halfhoge klapdeurtjes en de 2 velletjes wc-papier voor een paar pesos zijn minder hoera.
En dan wordt het duidelijk: de Cubaanse energiecrisis en het grote brandstoftekort treft vandaag ook onze bus. De wachtende rijen auto’s aan de schaarse benzinestations voorspellen weinig goeds – tanken is echt een probleem. Toch blijft de chauffeur er, op z’n Cubaans, stoïcijns kalm en vriendelijk bij, zelfs als hij minder prettige nieuws te horen krijgt: de opdracht is eerst met de bus naar het kantoor en de transportbasis van de maatschappij in Havana om te vragen waar er brandstof voorradig is en waar er getankt kan worden om daarna ‘ergens’ te gaan tanken.
Diepe bewondering en respect voor die brave mens die bij aankomst gelijk getrakteerd wordt op een flink applaus en luid hoerageroep!
En wij? Wij relaxen en luieren 2 zonnige uren op het terras van Area Hoyo 19 aan de Habana Golf Club in het gezelschap van koele mojito’s, grote pinten verse limoenlimonade en flink wat bordjes lekkere kibbeling.
Terug de snelweg op, al is dat hier niet bepaald een ‘snelle’ weg want er wordt gewandeld, gefietst en paard gereden (zie mijn blog ‘Cuba voor dummies’) en het lijkt wel alsof auto’s in de minderheid zijn! Opmerkelijk na een paar uur raamstaren: oldtimers zijn niet alleen een toeristenattractie, er wordt echt mee gereden. Vanuit de bus kunnen we dan ook volop genieten van één grote oldtimerparade! Jammer genoeg “genieten” we ook van alle mensen die langs de autostrade wachten op een lift. Hoe meer wapperende peso’s in de hand hoe verder ze willen meerijden want de bus is even geen optie. Het busstation staat overvol, puilt uit over stoep en straat. Toch blijft men onvermoeid uitkijken ook al is er in geen velden of wegen iets wat lijkt op een bus te bespeuren. Verkoeling komt, heel creatief, van een draagbare ventilator.
§ Stap 2: een natuurgebied en de kust
Aanbeland in de provincie Matanzas, volgen we de rand van het Parque Nacional Ciénaga de Zapata. Dit moerassige maar mooie natuurgebied op het schiereiland Zapata strekt zich uit over bijna 5.000 km² en is amper bewoond en daar hebben de kleine venijnige malariamuggen waarschijnlijk iets mee te maken. Die zijn verzot op de vochtige omgeving. Positief nieuws: weinig mensen betekent wel veel en gevarieerde fauna en flora. Is de natuur weer blij!
In de buurt van het dorp Australia (bekend van Central Australia, de oude niet meer werkende suikerraffinaderij uit 1862 waarvan enkel nog de schoorsteen overeind staat) ruilen we de autostrade voor de hobbels en bobbels van een lokale weg, richting het kleine vissersdorp Playa Larga, de Varkensbaai en de kust in het zuiden. Schrik niet van een verdwaalde koe of een trage ossenwagen.
Dit is landelijk Cuba, het Cuba van de piepkleine huizen waar het socialistische systeem met alles voor iedereen en iedereen gelijk in 2023 nog steeds een utopie is.
De krokodillenkwekerij Criadero de Cocodrilos, die pal aan de weg ligt, rijden we stil en snel voorbij. Voor ons geen bezoek vandaag aan die grote gevaarlijke beesten, ook al zijn de gekweekte exemplaren op de boerderij waarschijnlijk een stuk minder agressief dan hun soortgenoten in de wildernis. Een goed iets: dankzij deze kweekboerderij, opgericht in 1962, heeft Cuba twee met uitsterven bedreigde krokodillensoorten kunnen redden, de Cubaanse en de Amerikaanse krokodil. Met meer dan 10.000 stuks van deze roofdieren is dit de 2e grootste krokodillenboerderij ter wereld!
Dichter naar de kust zien we meer vracht- en containervervoer en de begroeiing verandert van hoge palmen naar lage struiken en kleine bomen. De weg passeert vlakbij de stranden van de Varkensbaai, een prachtig stukje Cubaanse natuur met een al even prachtige verborgen schat. En dat levert ons een heerlijke tussenstop op.
§ Stap 3: een pauzeplek op Playa Cueva de los Peces
Het strand en de vissengrot, halfweg tussen Playa Larga en Playa Girón, is te leuk om links te laten liggen! Een natuurlijk zwembad met kristalhelder water, omgeven door tropisch groen en een blauw-met-witte-stippen lucht, dat is La Cueva de los Peces. In Mexico noemen ze zo’n verschijnsel een cenote en zij hebben er ginder in soorten. In Cuba heet het La Cueva de los Peces en ze hebben er maar één! In werkelijkheid is het een zinkgat waardoor het grondwater tevoorschijn komt en er een zalige zwem- en snorkelplek ontstaat. Met zijn 70 m diepte is de Cueva de los Peces ook een prima duikspot en zoals de naam laat vermoeden: er zitten ook tropische vissen.
.
Aan de overkant, het kleine ‘Playa Cueva de los Peces’-strand met een fantastisch zicht over de turquoiseblauwe Caribische zee. Geen wit zandstrand maar scherpe grijze keitjes en irritante boomwortels. Wel strandbars in de vorm van exotische strooien hutjes die, pech voor ons, gesloten zijn. Dat kan de pret niet bederven en het wordt (voor sommigen van ons) een plezierige plons in verfrissend water dat eindeloos lijkt door te lopen.
Dankzij het late uur is het strand en de Cueva lekker leeg en na al dat buszitten is de simpele en onverwachte vakantiepret een welkom extraatje en de vogeltjes zagen dat het gezellig was.
Goed om weten: er is een halte van de lokale bus voor wie ooit op een meer avontuurlijke en minder geplande manier Cuba wil ontdekken.
Interessant om weten: in april en mei zie je hier grote groepen krabben de weg oversteken om hun eieren op het strand te leggen
§ Stap 4: geschiedenis in Playa Girón
Nog 18 km tot ons eindpunt in Playa Girón en nog steeds langs de oevers van de Varkensbaai (in het Spaans Bahía de los Cochinos). Die baai vraagt toch een paar regels Cubaanse vaderlandse geschiedenis. De naam ‘Varkensbaai’ zal namelijk voor eeuwig en altijd gelinkt blijven aan de mislukte poging van Amerika om het communistische regime van Fidel Castro omver te gooien. De inval in april 1961 in de Varkensbaai en aan de stranden van Playa Larga en Playa Girón werd succesvol afgeslagen door het kleine leger van Castro, gesteund door de bevolking.
Er herinnert nog weinig aan de strijd in de Varkensbaai: enkele gedenktekens voor de gesneuvelde Cubaanse strijders op de weg van Playa Larga naar Playa Girón en het kleine Museo Memorial Playa Girón. Daarvan zien we alleen de buitenkant, het opgepoetste en tentoongestelde vliegtuig en een paar tanks, gebruikt tijdens de invasie.
Hoe wonderlijk dat er net nu aan de donkere onweershemel een kleurrijke regenboog verschijnt, als een symbool van hoop en vrede.
Hostels en vakantiehuisjes begeleiden ons op de laatste kilometers naar Cienfuegos, het restaurant en het hotel.
Bedenking bij deze dag: onderweg van de groene schoonheid van Viñales naar de azuurblauwe pracht van de Caribische zee hebben we Cuba gezien in al zijn verscheidenheid en dat op één lange busrit!
Adres Cueva de los Peces: Carretera Playa Larga – Playa Girón (Autopista 11) / Open van 8.30 uur tot 17.30 uur
Adres Museo Memorial Playa Girón: Villa Playa Girón / open van 08.00 uur tot 17.00 uur
Dinner: Restaurante Bahia (adres: 3713, Avenida 40 – Cienfuegos)
Logeren: Hotel Faro Luna (adres: Carretera Pasacaballo Km 18 – Cienfuegos)
Reactie plaatsen
Reacties