Mallorca: van de markt in Sineu naar de top van de Sant Salvador.

Geen openbaar vervoer deze keer maar een minibusje om de rest van Mallorca te verkennen. Het wordt een rit naar het echte (geografische) middelpunt van het eiland, het dorpje Sineu, waar we kennis maken met het Mallorca dat tussen de bergen in het noordwesten en de kust in het zuidoosten ligt. Van Sineu gaat het richting de Serres de Llevant, een natuurgebied voor de zuidoostkust, met toppen tot 560 m, waarvan de heuvels, als losse delen, van elkaar verspreid liggen in het landschap. Een van die heuvels (of is dit al een berg?) is de Puig de Sant Salvador waar we op de top, op een hoogte van 509 m, een afspraak hebben met het klooster van Sant Salvador.  

SINEU: DE KERK, DE LEEUW EN DE MARKT

Het binnenland van Mallorca, een gebied dat Es Pla of ‘De Vlakte’ genoemd wordt, ziet weinig toeristen en is, zoals de naam het al zegt, overwegend vlak met af en toe zachte heuvels. Dit is de streek van de olijfbomen en de amandelbomen, van de citrusbomen in hun keurige rechthoeken van rode aarde, de streek ook van de wijngaarden en de tuinbouw en de landelijke dorpjes. Wie even genoeg heeft van de drukke kustplaatsen kan, op 35 km van Palma, komen genieten van de authenticiteit van een echt Mallorcaans dorp.   

Het eerste wat opvalt aan de weg naar Sineu zijn de grote parkeerplaatsen op de grasvelden en ongebruikte terreinen buiten het centrum. Maar wat zeker opvalt is de enorme kerk die als een schildwacht boven het dorpje uitsteekt. Het is al behoorlijk druk op dit vroege uur.

Woensdag is marktdag in Sineu en meteen dé reden voor toeristen en locals om hier gezellig rond te slenteren.

Ongerept, dat woord past perfect bij dit zandkleurige dorpje met zijn smalle (af en toe wel erg smalle) straatjes, de nog steeds aanwezige pestpaal of creu dels morts (als herinnering aan de slachtoffers van de epidemie of als dankoffer?) en de vele originele oude huizen en gebouwen. Al is Sineu nu een rustig dorpje met een oudere bevolking, ooit was dit een belangrijke stad. De Romeinen hadden hier een vestiging en de Mallorcaanse koningen hadden er een paleis. Vergane glorie waar af en toe nog een glimp van te zien is. Een goed voorbeeld is L’Hospitalet en het Oratori de Sant Josep, verscholen achter klimop en een roestige poort, dromerig aanwezig op de hoek van een steil straatje. Reeds in 1294 werd melding gemaakt van dit hospice waardoor het zeer waarschijnlijk één van de eerste zorginstellingen was in Mallorca. Het is niet duidelijk of het middeleeuwse kapelletje ook tot het hospice behoorde, al dateert het wel uit dezelfde 13e eeuw.

Ook de indrukwekkende kerk Parròquia de Santa Maria is een getuigenis van het historische en culturele belang van Sineu. De massieve gotische gevel en de klokkentoren, 7 verdiepingen hoog boven de dorpsplein, overschaduwen een ander kenmerkend beeld van het dorp: het leeuwenmonument of de Lléo de Sant Marc, al sinds de 14e eeuw de patroonheilige van Sineu. Je kan je zo voorstellen dat het pleintje en de brede trappen naar het beeld ooit de plaats zijn geweest waar pelgrims kwamen bidden voor regen of een goeie oogst.

In 2021 echter, op een zonnige woensdag in oktober, staat het pleintje (en het ganse dorp) vol marktkraampjes en lopen er enkel toeristen in de smalle straatjes, op zoek naar al het lekkers uit de streek. Het aanbod op de markt is bepaald overweldigend en gaat van groenten en fruit naar aardewerk, handwerk en kleding maar ook de gekende toeristische lokkertjes staan tussen de lokale kraampjes. Dit is trouwens één van de oudste en grootste openluchtmarkten van Mallorca en de enige waar nog levende dieren verkocht worden (al zijn we die niet tegengekomen).

Moe of dorstig van al dat rondlopen op de markt? Stop dan aan de sfeervolle pleintjes Sa Plaça of Plaça des Fossar voor een fris drankje of een echte koffie – bij Cafe Bistro Mara bijvoorbeeld, het ideale terrasje om de voormiddag lui te zien voorbijgaan. Of scoor op de valreep nog een handgemaakt kunstig souvenirtje in een van de galerietjes rond de kerk.

PORTO CRISTO: LUNCH EN GESLOTEN GROTTEN

Na Sineu en de markt gaat het 35 km verder richting de zuidoostkust, langs het slaperige dorpje Petra (waar we dan toch niet stoppen voor de lunch omdat een terrasje aan zee veel leuker is) en Manacor, na Palma de grootste stad van het eiland en bekend van de kunstparels.

Het kleine kuststadje Porto Cristo is nu, in het najaar, vooral erg rustig. De zeilboten in de jachthaven liggen er verlaten bij en de eethuisjes langs de wandelboulevard kunnen slechts dromen van een vol terras. Dat is in de zomer wel anders want met zijn natuurlijke haven en nog steeds werkende vissersvloot is dit dorpje erg in trek bij toeristen die een meer authentiek plekje zoeken.

En wij zoeken voor nu ook een plekje, maar dan wel eentje om te lunchen, liefst met zicht op de kleine en grote boten en dan is het terras van Quince restaurante y cantina (Carrer del Verí 1) echt wel ideaal. Heerlijk eten, een fijne babbel, een warme zon … meer heeft een mens niet nodig!

De bekende Cuevas del Drach liggen op amper een paar minuten rijden van het centrum van Porto Cristo maar … dikke pech, de grotten zijn gesloten in de namiddag! Goeie raad: check vooraf de openingstijden want die durven van maand tot maand en van week tot week verschillen, zeker buiten het zomerseizoen.

Verder door dus naar onze volgende bestemming en de grotten, daar kunnen we misschien op onze vrije zaterdag naartoe.

SANTUARI DE SANT SALVAVDOR

Van de kust rijden we 30 km terug naar de Serres de Llevant, langs glooiende heuvels, richting Felanitx. Onmogelijk te missen: er is slechts één afslag op de MA-4010, één weg met het bordje Sant Salvador en de berg met zijn hoogte van 509 m (de hoogste top in de Serres de Llevant) is duidelijk in het landschap te zien. Het baantje naar de top, dat eerst nog vlak en strak rechtdoor gaat tussen de olijfboomgaarden, slingert zich even later als een slang rond de Puig de Sant Salvador. De olijfbomen gaan over in altijd groene dennenbossen en een steile klim van 5 km en 11 haarspeldbochten later staan we op het hoogste vlakke plateau met rondom ons de meest adembenemende uitzichten.

Beneden ons, als speelgoedblokjes zo klein, zien we dorpen en een kuststadje, bossen en vlakke akkers, een jachthaven, de zee en heel in de verte ook het onbewoonde eiland Cabrera.

Het historische Santuari de Sant Salvador steekt als een massieve middeleeuwse burcht boven dit alles uit. Toch zijn de blauwe luikjes en de binnenplaats met zijn zacht gekleurde muren en potten en planten heel idyllisch en in totaal contrast met de ruwe en stevige buitenkant van het klooster. Oorspronkelijk gebouwd in 1342 als bedevaartsoord tegen de pestepidemie was het Santuari de Mare de Déu de Sant Salvador eeuwenlang een plaats met een symbolische en religieuze betekenis op Mallorca. Vandaag is het vooral een toeristische attractie, al zijn er in het kleine kloosterkerkje nog een paar echte schatten te vinden, zoals een Mariabeeld uit de 13e eeuw, een altaar uit de 15e eeuw en een minikersttafereel.

Leuk weetje: steek 2 euro in de automaat in het kerkje voor een muzikale lichtshow op de tonen van Richard Wagner’s Tannhäuser.

Behalve nog een klein museum met ingekaderde wielertruitjes is het echte indrukwekkende monument buiten te bewonderen. Op een heuvel aan de ene kant van het plateau staat een 16 m hoog stenen kruis, uitkijkend over de omgeving. Aan de andere kant staat het monument voor Christus-Koning uit 1934. Brede trappen leiden 37 m naar omhoog, naar een monumentaal podium met als bekroning een koperen Christusbeeld van 7 m hoog. Het uitzicht vanop deze hoogte is gewoonweg fantastisch.

Op de terugweg merken we de paadjes op die de pelgrims vroeger gebruikten om de berg op te wandelen, door de bossen en de struiken links en rechts van de weg. Nu zijn het wandelaars en mountainbikers die de hoogte bedwingen. Een niet onbelangrijke raad: zorg dat je goed kunt autorijden, fietsen, wandelen want deze slingerende weg naar boven en naar beneden is niet voor watjes!

Adres: Crta. de Portocolón, s/n, Felanitx