Een prachtige ochtend, een wondere grijsgele lucht die het water van de Río Umia in pasteltinten kleurt, de brug over en linksaf, het autovrije kleine centrum van Caldas de Reis in … dag 8 is goed begonnen voor een lange tocht van 23 km naar het historische Padrón. Het is druk op de weg met wandelaars, fietsers en mountainbikers, allemaal op weg naar Compostela dat steeds dichterbij komt en dat geeft extra energie!
Een slinger van gehuchten doorheen het groene platteland
Voorbij het toeristische hoekje met de Fonte Termal das Burgas fontein en het pelgrimsbeeld dat de weg wijst en graag op de foto wil, beginnen we onze wandeling in de Rúa Real, vertaald de Koningsstraat. Kijk even omhoog naar de sierlijke balkons, de knappe gevels en de toren van de Iglesia de Santo Tomas Becket die boven de tropische palmbomen komt kijken. Even verderop is een erfenis van de Romeinen te bewonderen, de Ponte Romana do Río Bermaña uit de 12e eeuw.
Smalle straatjes met verwaarloosde huizen leiden de stad uit, een eindje langs de N-550, voorbij de Capela de San Roque om dan bijna meteen het groene platteland in te lopen. Eerst nog met zicht op het hoge viaduct van de snelweg maar daarna door de zalige landschappen van de Río Bermaña vallei, langs vervallen schuurtjes die perfect zijn als fotomodel en een nieuwsgierige schimmel (het paard van Sinterklaas?) die ongeïnteresseerd alle drukte overziet.
De eerste 5 km zitten er verbazend snel op en de lichte klim hebben we nauwelijks gemerkt. In de verte is de barokke toren van de Igrexa de Santa Mariña de Carracedo al te zien. Binnenkijken is de boodschap want de kerk heeft echt een mooi interieur (maar een saaie stempel!). We laten het dorpje met zijn picknickplaats, zijn lagere schooltje en feestzaal achter ons en gaan de N-550 over richting Casalderrique. Landelijke straatjes, weiden in de warme zon met grazende schapen en geiten, meer wijngaarden en een bijna nieuw “pelgrimshuis”: het Fogar do Peregrino. Perfect voor een koffiepauze in de schaduwrijke tuin onder de citroenboom.
Evenwijdig aan de snelweg vervolgen we onze tocht, langs grappige pelgrimsbeeldjes en eenvoudige gedenktekens. Langs de Camino voldoet zelfs een simpele tuinafsluiting om een schelp of een lintje achter te laten. Zandweggetjes slingeren zich door wijngaarden met fantastische vergezichten. De zon schijnt, het is warm en wij genieten heel erg! Hoe dichter het eindpunt nadert, hoe makkelijker het stappen gaat, hoe meer aandacht voor de omgeving, hoe meer foto’s en hoe intenser de babbels.
Heuvel op door bos en veld, langs een riviertje dat lui over mossige keien stroomt. Heuvel af het bos uit tot aan de brug over de Valga rivier. De gezellige plek nodigt uit om even te relaxen en de gitaarspelende pelgrim nodigt uit tot een vrolijk zangkwartiertje. Een hapje en een drankje en we gaan met hernieuwd enthousiasme weer op pad. Het oude molengebouw verder op de weg wordt ijverig gerestaureerd en staat straks opnieuw te blinkend aan de Camino Portugués.
Het binnenland van Galicië is een aaneenschakeling van kleine gehuchten, verbonden met elkaar door smalle wegen langs eindeloze wijngaarden, zoals San Miguel de Valga met de kerk met dezelfde naam. Een kerkhof met, boven de rode daken, een lange rij kruisjes, een pelgrimsbeeldje in een bloemenperk, schelpmotieven rond de ramen, zelfs de bloempot is versierd met een schelp. Santiago en zijn symbool is overal aanwezig!
Vredige dorpspaadjes tussen hoge muren, langs uitbundig bloeiende paarse bougainvillea, door het dorpje Infesta, langs het naambord van Pontecesures (altijd leuk op de foto) met de smeedijzeren pelgrim, voorbij de San San Xulián de Requeixo kerk, de spoorweg over, de snelweg onder, langs de (ooit Romeinse) Pontecesuresbrug de Río Ulla over … en dan lopen we verkeerd en goed verkeerd. In plaats van links, gaan we rechts langs de kleurrijke A Ponte do Peregrino. Zeer stom, 3 paar ogen die een gele pijl gemist hebben. Daardoor arriveren we niet langs de Río Sar maar langs de N-550 in het centrum van Padrón en missen we de rest van ons caminogroepje voor een late lunch.
Padrón, een stad van en voor pelgrims
Feestdag in Spanje (12 oktober is Día de la Hispanidad) en druk in het centrum van Padrón met overvolle terrasjes, behalve in de rustige Rúa Tetuán waar een paar lege tafeltjes van Café Seculo XX ons toelachen. Nog nooit zo genoten van een simpele lunch! Een adresje om te noteren, super vriendelijke bediening, leuke achtergrondmuziek, terras in de schaduw en vlakbij de Paseo Do Espolón, de brede boomrijke wandelboulevard langs de Sar rivier.
We zitten pal in het middelpunt van het historische stadje en een beetje sightseeing voor we verder wandelen naar het hotel is een must in Padrón.
De eenvoudige Iglesia de Santiago Apóstel de Padrón aan de brug over de Río Sar, het indrukwekkende klooster Convento del Carmen op een heuvel en de Fuente del Carmen bron aan de overkant van de rivier zijn zeker een bezoek waard. De kerk, het klooster en de bron zijn nauw verbonden met de legende van de heilige Jacobus (zie blog 1 Santiago de Compostela) en ooit was de stad een belangrijke stopplaats voor pelgrims nog voor er sprake was van Santiago de Compostela. De talrijke alberques, de vele rugzakken die we zien lopen, de vele talen die we horen, nog steeds is Padrón een stad van en voor pelgrims.
Op weg naar Hotel Scala (aan de N-550 op 20 km van het centrum) vind je, aan het begin en het einde van de Paseo Do Espolón, de standbeelden van 2 beroemde inwoners van Padrón: Rosalía de Castro (Galicische dichteres) en Camilo José Cela (Nobelprijs literatuur).
Zeker doen: Padrón of omgeving bezoeken betekent Padrón pepers proeven. De kleine groene Pimientos de Padrón zijn wereldberoemd en jaarlijks produceert men hier 15 ton van dit lekkers. In olijfolie gegrild en opgediend, bestrooid met grof zeezout, heerlijk zacht en zoet maar opgelet, af en toe zit er een pikant exemplaar tussen en dat zie je niet, dat is een verrassing!
Caminogedicht van de beroemde Galicische dichteres Rosalía de Castrode die in Padrón woonde:
Vanaf deze plek zie ik een weg
waarvan ik niet weet waarheen hij gaat;
Dat ik het niet weet, is de reden
dat ik hem zou hem willen gaan.
TIPS
# Slapen in Hotel Scala - Ctra. N-550, S/N - Padrón
# Koffiepauze: Fogar do Peregrino – Lg. Casalderrique 37A - Carracedo (Santa Mariña)
# Lunch: Seculo XX Café - Rúa Tetuán – Padrón
# Diner: restaurant van Hotel Scala
foto met dank aan Amanda
Reactie plaatsen
Reacties