Vilnius: de stad van kerken en kerkjes.

Gepubliceerd op 16 augustus 2019 om 12:23

VILNIUS

Van Siauliai gaat het naar beneden, richting Vilnius, langs het heuvelachtige platteland van Litouwen, met hier en daar toch weer een bos en dit keer over een deftige A2 snelweg.

Het laatste vakantiehuisje ligt in een nieuw mini-vakantieparkje, in een buitenwijk van Vilnius, aan een stukje (hoe kan het ook anders) onverharde weg maar wel in het groen. Ook hier een hartelijk welkom en veel local insider tips voor het bezoek aan Vilnius.

Pas op: parkeren in de binnenstad is ronduit duur en het gaat hier digitaal dus zoek niet naar het parkeerticket! En het toeristisch infocenter is verhuisd naar Didzioji g. 31.

Het historisch centrum van Vilnius staat op de Unesco Werelderfgoedlijst, als een mooi voorbeeld van een stadscentrum gevormd tijdens de Middeleeuwen en met nog steeds het stervormige stratenplan dat zo typisch was voor die tijd.

De oude stad is met zijn oppervlakte van bijna 360 ha een van de grootste en oudste binnensteden van Europa. Toch is ze goed te voet te bezichtigen. 

Een eerste wandeling gaat van het Plein van het Oude Stadhuis met zijn mooie gebouwen naar de Poort van de Dageraad. Zeker een stop waard zijn de vele kerken: de kerk van de H. Casimir, de kerk van de H. Drievuldigheid, de Orthodoxe kerk van de H. Geest met zijn overdadige interieur van groen, goud, roze en blauw en de kerk van de H. Theresia. Inderdaad, aan kerken geen gebrek in Vilnius: bijna 30 alleen in het centrum.

De Poort van de Dageraad is de enige, overgebleven stadspoort uit de 16e eeuw en leidde in die tijd naar Minsk in Rusland. De kleine kapel in de Poort (er kunnen maar een paar mensen tegelijk in) is een nationaal bedevaartsoord geworden vanwege de icoon van de H. Maagd die er hangt. Onder de Poort door, geeft een klein straatje uit op het bastion en het vestingwerk met nog overgebleven delen van de oude stadsmuur - mooi gerestaureerd en aangelegd met wandelpaden en met zicht op de Heuvel van de Drie Kruisen.

 

Een tweede, grote toer loopt van het oude stadhuis naar de kathedraal. Ook hier weer veel kerken, de ene al kleurrijker dan de andere. Loop ook even door de straat Pilies met zijn schilderachtige zijsteegjes (o.a. Sv. Skapo) en prachtige gevels. Mis de Bernardine Gardens niet, een groot en mooi aangelegd park, ideaal om even uit te rusten. Het plein met de Kathedraal (vooral erg wit en monumentaal) en de Klokketoren is groot en toeristisch druk. Niet om lang te blijven hangen. Het Bovenkasteel was jammer genoeg volledig afgesloten wegens restauratiewerken.

Van het Presidentieel Paleis (waar de Litouwse President ook effectief werkt), gaat de laatste wandeling terug naar beneden, langs opnieuw een aantal kerken naar het Joods centrum en synagoge.

Alhoewel Vilnius in de 19e eeuw een grote Joodse stad was, is hier na WO II en de latere bezetting nog weinig van terug te vinden.

 

Museum van de KGB

Een museum mag op de lijst van 'te bezoeken' zeker niet ontbreken: het Museum van de KGB of het Museum voor de slachtoffers van de genocide. Een geschiedenisles in films, foto's, voorwerpen, documenten, illustraties en tekeningen, gaande van de strijd van de partizanen en de Sovjetbezetting, de kampen en de KGB praktijken tot 1987.

 

Uzupis

En tenslotte, een erg leuk stukje Vilnius: de Republiek Uzupis. Wat ooit een voorstad van Vilnius was aan de Vilnelė rivier, is uitgegroeid tot een 'stadswijk' met, sinds 1 april 1997, een eigen, allesbehalve saaie grondwet, een eigen president en zelfs een eigen vlag.

Een aantal, behoorlijk leuke, wetten uit die grondwet zijn bijvoorbeeld:

- Iedereen heeft het recht om lui te zijn.

- Een hond heeft het recht om een hond te zijn.

- Iedereen heeft het recht om niets te begrijpen.

 

Startpunt wordt het terras van Uzupio kavinė. Van hieruit gaat het langs de rivier en langs smalle straatjes en pleintjes met kunstgaleries en kunstenaarsateliers, aparte winkeltjes, beelden en sculpturen en gezellige terrasjes. Erg toeristisch en af en toe erg commercieel, wat nu net niet de bedoeling was.

Een goed verstopt eetadresje: Kitchen (Didzioji g. 11). In een stadsappartement (portaal door en dan de trap op) - moderne, industriële inrichting - geen traditionele gerechten maar een internationale, lekkere keuken.

 

Vilnius is een zeer aangename stad die het allemaal heeft: trendy en middeleeuws en modern, met de sfeer van een wereldstad.

Om zeker naar terug te keren!

 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.