Heel leuk dat wandelen langs makkelijke en vlakke paadjes in ons zachte Waasland maar af en toe willen die benen van ons iets met meer pit. Het mag een keertje verder en uitdagender en bergop en bergaf. Tijd dus voor een XXL wandeling, tijd voor de Vlaamse Ardennen Challenge, een intensieve knooppunten-wandellus van 26 km met een hoogteverschil van 493 m. We ontdekken wondere bossen en zeldzame heide, getuigenheuvels en een mysterieuze toren, grotten en kapelletjes, bankjes en modderweggetjes en kunst onder de bomen en stappen voor en over de taalgrens. Klaar om mee te genieten? Daar gaan we, op naar het startpunt.
☘ Muziekbos: de start aan knooppunt 36
Na een rit van anderhalf uur ziet de omgeving er helemaal anders uit. Het glooit en plooit en rolt als een zee van golvende groene heuvels, die ze hier wel eens ‘bergen’ durven noemen. Ook de start van de route ligt op zo’n ‘berg’ en wel op de Kanarieberg in Ronse waar we het eerste knooppunt vinden tegenover Bistro Boekzitting (adres: Boekzitting 26, Ronse). De parking is, wegens herstelwerken, tijdelijk afgesloten. We kunnen de auto echter ook kwijt aan de kant van de weg, op een paar passen van het infobord dat ons vertelt dat we met onze neus midden in het Muziekbos zitten.
Kaal en dor en bruin want het wintert nog en voorlopig is het bos zonder muziek want zelfs de vogels hebben zich teruggetrokken in deze korte dagen met spaarzaam licht.
Het 135 ha grote Muziekbos heeft in werkelijkheid weinig of niets met muziek te maken. De naam verwijst naar het Keltisch woord ‘muz’, dat moeras betekent. In de loop der tijden is die drassige grond opgedroogd en langzaam het bos geworden waar wij nu door wandelen.
Een tip: let op de knooppuntbordjes want doorheen het Muziekbos lopen eindeloos veel wandel- en fietswegen en je gaat zo de verkeerde kant op! Wij aan den lijve ondervonden!
MUZIEKBERG
Een groot deel van het Muziekbos ligt op de 148 m hoge Muziekberg, één van de vele getuigenheuvels in deze streek, miljoenen jaren geleden ontstaan toen de zeespiegel steeg en gevormd door eeuwenlange periodes van bodemerosie. Wat rest is een veelzijdig landschap van hoogtes en laagtes, van stijgen en dalen langs beboste hellingen.
Het is wennen aan de op en af paadjes al maakt dat de tocht extra spannend.
Knisperende beukenblaadjes onder onze voeten, hoge rechte boomstammen waar de grijze lucht doorschemert en daar tussen een mysterieus rond bouwwerk, grauwe stenen en middeleeuwse kantelen, begroeid met groen mos. We hebben de Geuzentoren ontdekt.
GEUZENTOREN
Op het hoogste punt van de Muziekberg, net voor knooppunt 58, staat hij, de Geuzentoren. Uniek en bizar en geheimzinnig en niet echt op z’n plaats in een bos, is de toren het resultaat van een excentriek idee van de 19e-eeuwse boseigenaar. Die wou zijn eigen uitkijktoren en dat was misschien niet zo gek gezien de vele sagen en legenden die het Muziekbos doorkruisen.
Sommige verhalen zijn waar gebeurd (Caesar en Keizer Karel zijn hier echt geweest), andere vertellingen zijn pure fantasie over weerwolven en heksen en nachtelijke gezangen.
Voor de nieuwsgierigen onder jullie: op aanvraag en tijdens een geleide wandeling is de toren te bezichtigen en kan je naar boven klimmen voor een (ongetwijfeld) mooi uitzicht over het omringende Muziekbos.
Op een paar passen van de toren heeft men ook een grafheuvel met grafkamer ontdekt uit het bronstijdperk maar die hebben we gemist.
SINNENBANK
Vlakbij staat één van de 4 Sinnenbanken, perfect om te genieten van de open plek, de heidegrond en de bloeiende brem (die er wel erg vroeg bij is!).
We zien bos afgewisseld met weiden en akkers en glooiende modderwegen, schitterende vergezichten op de Fortuinberg, wilgen keurig op een rij en een romantisch boerderijtje, we zitten aan knooppunt 91.
☘ Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lorette
Verscholen in een bocht van de smalle kronkelende Ijsmolenstraat staat de 17e-eeuwse Kapel Lorette. Gebouwd door de toenmalige parochiepriester om de boeren van het afgelegen platteland de gelegenheid te geven de zondagsmis bij te wonen en sinds 1947 geklasseerd als monument. De kapel groeide in de loop der jaren uit tot een bedevaartsoord omwille van de relikwie van Onze-Lieve-Vrouw van Lorette die er bewaard wordt. Die relikwie bevat stof en stukjes steen uit het Italiaanse stadje Loreto waar, volgens een legende, het huis van Maria staat.
Aan de rand van het Muziekbos en op de uitlopers van de Muziekberg is dit een ideale plek voor een moment stilstaan.
(open iedere zaterdag van de maand mei)
☘ Ellezelles: een flirt met de taalgrens
Even terug in de bewoonde wereld, de drukke Ninoofsesteenweg over, de ene voet in Vlaanderen, de andere voet in Wallonië, op weg naar het Parc Naturel du Pays des Collines. Nog meer modder, nog meer fantastische uitzichten, andere knooppuntbordjes want dit is het Waalse Gewest, een verlaten schommelbank voor de moeë stapper, kunst aan de Ancien Chemin de Fer Ligne 87 … tijd voor een rustpauze en een hapje met een drankje.
Oh ja, het is hier bonjour en niet meer goeiedag!
De oude spoorwegwegel brengt ons naar het oude station van Ellezelles (waarvan alleen het seinhuis nog overeind staat) en dwars door het centrum van dit Waalse dorpje dat bekend werd als geboorteplek (fictief uiteraard) van Agatha Christie’s detective Hercule Poirot. Niet alleen Poirot, ook de heks Quintine is beroemd in Ellezelles. In 1610 werd zij opgehangen en nadien verbrand op de brandstapel. Ze heeft er een feestdag in juni aan overgehouden.
Van heksen en speurneuzen naar beekjes en bruggetjes in het heuvelland rond Ellezelles waar we vreemd gevormde bomen, gouden luchten en een waterbron bewonderen. ‘Aqua fons vitae’ of ‘water doet leven’, ergens tussen knooppunt 9 en 6, omgeven door de wondere natuur van het Pays des Collines.
☘ Flobecq: de Pottelberg en de Lourdesgrot
We zijn op weg naar het hoogste punt op de wandeling en na hard gezwoeg en geploeter op drassige en glibberige bospaden bereiken we (zucht en zweet) de 178 m hoge top van de Pottelberg, bekroond met een zendmast. We weten nu waarom het woord ‘challenge’ in de naam van de wandelroute staat!
Aan de rand van het Pottelbergbos en vlakbij de top van de Pottelberg komen we terecht in wat een aflevering van ‘Vlaanderen Vakantieland’ zou kunnen zijn.
LA HOUPPE
Vakantiewoningen, cafeetjes, eethuisjes en restaurants, het kleine gehucht (ook gekend onder de Vlaamse naam D’Hoppe) is toeristisch erg populair. Vlakbij zijn er immers de bossen van Brakel en het Pottelbergbos met ontelbare wandelwegen. Tel daarbij nog de getuigenheuvels Pottelberg, Hoppeberg en Rhodesberg die het gezellige plekje omringen en erg in trek zijn bij wielerfanaten en je weet meteen waarom de terrasjes rond de Sint-Kristoffelkapel vol zitten op een decembermiddag.
Richting knooppunt 52 maken boom en bos en onverharde paden plaats voor huizen en asfalt en het verkeer op de Ninoofsesteenweg. Aan de overkant wacht ons een godsvruchtige verrassing.
LOURDESGROT
Een stoel, een bankje, een kaarsje om aan te steken en een wens te doen … omringd door de ingetogen sfeer die rond de grot hangt is dit een goed gekozen tussenstop om op te warmen met een bekertje koffie en een granenkoek.
Het kerkje stond er eerst en dateert van 1888, gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes die 30 jaar voordien verschenen was aan Bernadette Soubirous. De grot werd 50 jaar later gebouwd in 1937 als een bijna exacte kopie van de grot in Lourdes. Niet uit rotsblokken zoals je zou denken maar uit beton met een rotsblokken-look.
Het kerkje en de grot zijn in de streek een geliefd bedevaartsoord en onze aanrader voor de XXL stappers om deze bezienswaardigheid zeker niet voorbij te lopen.
☘ Bos ter Rijst
Langs Vlaamse modderige velden (Wallonië ligt alweer achter ons) zijn we onderweg naar het Bos Ter Rijst maar eerst verwelkomt grondgebied Schorisse ons met de 8 kapelletjes van de Zeven Weeën, dat andere bedevaartsoord in de Vlaamse Ardennen.
Minder bekend dan zijn bosbroertjes en toch is Bos Ter Rijst de moeite waard. De lange streep groen, 25 ha groot en erkend als Europees Natura 2000-gebied, is vooral nat en drassig want dit is een bronrijk gebied.
Homemade wafeltjes langs de wegkant, zelfbediening. Het goed gevulde zoete zakje is heel erg welkom want knooppunt 39 lijkt eindeloos ver. Hebben we het gemist?? Gelukkig niet! De laatste kilometers, de laatste stappen … het Vlaamse heuvelland op z’n best met een aaneenschakeling van slingerende weggetjes en bos en schilderachtige vergezichten en ja, dat hoort er ook bij … modder!
Pure (ont)spanning deze Vlaamse Ardennen Challenge maar een aanrader voor wie eens een ‘anders dan andere’ wandeling wil!
Reactie plaatsen
Reacties